فهرست مطالب
در صورتیکه به بخشی از محتوا نیاز یا علاقه دارید بر روی عنوان مربوطه در فهرست زیر کلیک نمایید تا به همان بخش منتقل شودید.
- شیوع سرطان سینه
- دلیل درد و حساسیت در سینهها
- سرطان سینه چیست
- تفاوت تومورهای خوش خیم و بدخیم
- توده های خوش خیم پستانی
- سرطان سینه چه زمانی اتفاق می افتد
- علائم سرطان سینه در خانمها
- علائم سرطان سینه در مراحل ابتدایی
- علائم سرطان سینه در مراحل بعدی بیماری
- سرطان سینه در مردان
- دلایل ابتلا به سرطان سینه
- علل سرطان سینه
- نحوه تشخيص سرطان سينه
- درمان سرطان سينه
- جراحی سرطان سینه
- نقش پرتو درمانی در درمان سرطان سینه
- نقش شیمی درمانی در درمان سرطان سینه
- نقش هورمون درمانی در درمان سرطان سینه
- داروهای سرطان سینه
- درمان بیولوژیک برای درمان سرطان سینه
- سرطان سينه از چه سنی شروع ميشود
- انواع سرطان سینه
- سرطان سینه مهاجم و انواع آن
- انواع سرطان سینه مهاجم
- علائم سرطان سینه مهاجم
- درمان سرطان سینه بدخیم
- روشهای درمان سرطان سینه تهاجمی
- سرطان سینه سه گانه منفی
- مراحل پیشرفت سرطان سینه در زنان
- 7 اشتباه زنان درباره سرطان سینه
- پیشگیری از سرطان سینه
- معاینه سینه توسط خود فرد
در واقع شایعترین سرطان مهاجم در زنان و دومین علت اصلی مرگ و میر در زنان پس از سرطان ریه است. پیشرفت در تشخیص و درمان از سال 1989 باعث کاهش نرخ مرگ و میر ناشی از سرطان شده است. در سال 2017، در حدود 252710 مورد سرطان پستان در زنان تشخیص داده شده است که حدود 40610 خانم در اثر این بیماری مرده اند. آگاهی از علائم و تشخیص به موقع راه مهمی برای کاهش خطر است.
سرطان پستان شایعترین سرطان در میان زنان است.
شیوع سرطان سینه
سرطان سینه یکی از شایعترین سرطانها در میان زنان است. از هر ۹ زن، یکی در طول زندگیاش به سرطان سینه دچار میشود. سرطان سینه در مردان هم ممکن است رخ بدهد اما بروز آن نادر است. سرطان سینه معمولا در زنان بالای ۵۰ سال ایجاد میشود اما زنان جوانتر نیز مصون نیستند. برخی گزارشها سنِ بروز سرطان سینه در ایران را پایینتر از معیارهای جهانی دانستهاند. توصیه میشود زنان معاینات شخصی سینه را بیاموزند و از ۲۵ سالگی به طور مرتب این کار را انجام بدهند.
دلیل درد و حساسیت در سینهها
ما اغلب درد را به وجود مشکلی در بدن ارتباط میدهیم. بنابراین گاهی زنان در مواجهه با درد و حساس شدن سینهها گمان میکنند که به سرطان مبتلا شدهاند. چندین عامل میتواند به درد در سینه منجر شود.
درد سینهها که در طبِ بالینی به آن مَستالجیا (mastalgia) گفته میشود میتواند به دلایل زیر ایجاد شود:
- تغییرات هورمونی ناشی از عادت ماهیانه
- برخی قرصهای ضد بارداری
- برخی قرصهای درمان ناباروری
- کیست سینه
- سینههای بزرگ، که ممکن است با درد در گردن، شانهها و کمر همراه شود
- استرس
سرطان سینه چیست
- علائم شامل توده یا ضخیم شدن سینه و تغییر در پوست یا نوک سینه می باشد.
- عوامل خطرزا می توانند ژنتیکی باشند، اما بعضی عوامل سبک زندگی مانند مصرف الکل نیز موجب این بیماری می شود.
- طیف وسیعی از درمانها در دسترس است، از جمله جراحی، پرتو درمانی و شیمی درمانی.
- بسیاری از تومورهای پستان سرطانی نیستند، اما بهتر است پس از مشاهده توده به پزشک مراجعه کنید.
دلایل معمول تودههای خوشخیم سینه
- عفونت بافت سینه (که معمولا در زمان شیردهی در زنان دیده میشود)
- بیماری فیبروکیستیک سینه (سینههای تودهدار)
- فیبروآدنومِ سینه (تومورهای خوشخیم)
- نِکروز چربی (بافت آسیبدیده)
در نکروز بافت چربی سینه، تودهی ایجاد شده را تنها با بیوپسی میتوان از تودهی سرطانی تشخیص داد. گرچه اکثر تودههای سینهای به علت شرایطی ایجاد میشوند که کمتر از موارد بالا جدی هستند، همچنان معمولترین نشانهی سرطان سینه تشکیل تودههای جدید و بدون درد در سینه است.
ممکن است یک زن برای اولین بار در هنگام انجام معاینهی ماهیانهی سینه، متوجه تغییراتی در سینهاش شود یا یک درد خفیف غیرعادی را که به نظر نمیرسد از بین برود، تجربه کند.
تفاوت تومورهای خوش خیم و بدخیم
باید گفت که در تمام تومورها رشد سریع و زیاد سلول ها وجود دارد. خواه این تومور خوش خیم باشد یا بدخیم. آنچه حائز اهمیت است و تفاوت اصلی این دو نوع تومور را سبب می شود این است که روند زیاد شدن سلول ها در تومورهای خوش خیم در مرحله مشخصی متوقف می شود ولی در تومورهای بدخیم به صورت غیرقابل مهار ادامه می یابد. این رشد سلولی در تومورهای بدخیم که همان سرطان است تا حدی ادامه می یابد که در صورت عدم درمان تمامی قسمت های بدن را تحت تأثیر قرار داده و از کار می اندازد. این در حالی است که این اتفاق، هرگز در تومورهای خوش خیم نمی افتد.
توده های خوش خیم پستانی
اغلب توده های پستان خوش خیم (غیر سرطانی) هستند.
همه زنان توده پستانی دارند. بسیاری از برآمدگی ها و ندول ها که زنان در پستان های خود پیدا می کنند در واقع همین توده ها هستند که قبل از دوره قاعدگی بزرگ تر و برآمده می شوند. به این وضعیت پستان ها بیماری فیبروکیستیک گفته می شود. بر طبق یافته ها، متخصصان معتقدند که پستان های ناصاف یک بیماری نبوده و در واقع طبیعی می باشد.
دو علت عمده ایجاد توده های پستانی فیبروآدنوم ها و کیست ها می باشند.
فیبروآدنوم
این توده ها در واقع رشد بیش از حد لوبول ها هستند که نمی توان آن را بیماری محسوب کرد. این حالت بیشتر در زنان زیر ۳۰ سال بروز می کند.
تشخیص فیبروآدنوم
فیبروآدنوم ها به صورت آزادانه در داخل سینه حرکت می کنند و می توان با استفاده از معاینات بالینی، سونوگرافی و برداشتن سلول ها به کمک سوزن (بافت برداری به کمک آسپیراسیون) تشخیص داده شود.
درمان فیبروآدنوم
اگر شما به فیبروآدنوم مبتلا هستید، ممکن است لازم باشد آن را بردارید. در صورتی که فیبروآدنوم شما درمان نشود، به احتمال یک مورد از هر سه مورد، به صورت خود به خود کوچکتر شده و ناپدید می شود. اگر شما در مورد این توده ها احساس نگرانی می کنید و یا اگر آنها بزرگتر می شوند، شما می توانید به کمک عمل جراحی آنها را بردارید.
کیست
کیست ها توده هایی صاف و قابل جابجایی هستند که در برخی موارد به حدی بزرگ می شوند که می توانید آنها را از زیر پوست ببینید. ممکن است آنها دردناک نیز باشند. کیست در زنان بین سنین ۴۰ تا ۵۰ سال شایع تر است اما ممکن است در دهه های ۲۰ و ۳۰ و حتی ۶۰ نیز بروز کنند.
مراحل رشد این توده ها (کیست ها)
1. در مرحله اول پستان ها بزرگ تر می شوند. این مرحله ای است که لوبول ها بیش از اندازه رشد می کنند. در این مرحله که با قاعدگی مرتبط می شود، فرد مبتلا کمی قبل از دوران قاعدگی در پستان های خود متوجه توده و درد می شود.
2. در مرحله نهایی، لوبول های بافت پستانی به صورت غیر طبیعی در آمده و بزرگ می شوند و به صورت کیست در می آیند.
تشخیص کیست های پستانی
کیست را می توان با استفاده از سونوگرافی و یا وارد کردن یک سوزن در پستان تشخیص داد. مایعی از کیست خارج شده که می تواند زرد، سبز و یا آبی پررنگ باشد. اگر این مایع خونین باشد، نمونه ای از آن را برای انجام آزمایش های بیشتر به آزمایشگاه می فرستند.
درمان کیست پستان
اگر کیست بزرگ باشد ممکن است پزشک به کمک یک سوزن اقدام به تخلیه آن کند.
از هر ۶ زن مبتلا به کیست:
سه زن تنها یک بار کیست را در زندگی خود تجربه می کنند.
دو زن سه تا پنج بار کیست را تجربه می کنند.
یک زن نیز بیش از ۵ بار کیست را تجربه می کند.
زنانی که به کیست مبتلا هستند به مقدار کمی بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان سینه هستند اما این میزان چندان قابل توجه نیست.
سرطان سینه چه زمانی اتفاق می افتد
پس از بلوغ، سینه زن شامل چربی، بافت همبند و هزاران لوبول و غدد کوچک است که شیر را برای شیردهی تولید می کنند. لوله های کوچک یا کانال ها، شیر را به سمت نوک سینه حمل می کنند. در سرطان، سلول های بدن غیرقابل کنترل می شوند. این رشد سلولی موجب سرطان می شود.
سرطان سینه می تواند:
- کارسینوم داکتال: این مشکل در کانال شیر شروع می شود و شایع ترین نوع است.
- کارسینوم لوبولار: این مشکل در لوبول شروع می شود.
سرطان پستان تهاجمی زمانی اتفاق می افتد که سلولهای سرطانی از داخل لوبول ها یا کانال ها خارج می شوند و به بافت های نزدیک حمله می کنند و احتمال گسترش آن به سایر قسمت های بدن را افزایش می دهد.
سرطان پستان غیر تهاجمی زمانی اتفاق می افتد که سرطان هنوز در محل منشاء آن قرار دارد و از بین نرفته است. با این حال، این سلول ها در نهایت می توانند به سرطان سینه مهاجم تبدیل شوند.
علائم سرطان سینه در خانمها
از اولین علائم سرطان سینه معمولا تشکیل بافتی ضخیم یا توده در سینه و یا زیر بغل است.
علائم سرطان سینه در مراحل ابتدایی
- درد زیر بغل و سینه که با چرخه ماهانه تغییر نمی کند
- تودهی تازهای که تا بعد از عادت ماهانهی بعدی از بین نرود
- قرمزی، تورم، خارش پوست، حساسیت در پوست یا جوش که دلیلی برایش وجود ندارد، مانند پوست نارنجی
- تشکیل جوش در اطراف نوک پستان ها
- ترشحات شفاف، قرمز، قهوه ای یا زرد از نوک سینه، احتمالا حاوی خون
- تغییر در اندازه یا شکل سینه
- لایه برداری، پوسته پوسته شدن پوست روی سینه یا نوک سینه
- تودهی سفت با گوشههای نامنظم احتمال بیشتری دارد که تودهای سرطانی باشد
- تورم یا توده در اطراف استخوان ترقوه یا زیر بازوها
علائم سرطان سینه در مراحل بعدی بیماری
- تورفتگی یا برگشت نوک سینه به داخل
- بزرگ شدن یکی از سینهها
- فرورفتگی در سطح سینهها
- تودهای قدیمی که بزرگتر شده است
- بافت پوست به شکل پوست پرتقال درآمده باشد
- درد در اندام تناسلی
- کاهش وزن بیدلیل
- بزرگ شدن تودههای غدد لنفی زیربغل
- رگ قابل دیدن روی سینه
داشتن یک یا تعداد بیشتر از این علائم به معنی این نیست که به سرطان سینه مبتلا هستید. برای مثال ترشح از نوک سینه میتواند ناشی از عفونت باشد. اگر هر یک از علائم بالا را مشاهده کردید برای معاینه به پزشکتان مراجعه کنید.
سرطان سینه در مردان
به طور معمول سرطان سینه را مرتبط با مردان نمیدانند. با این حال سرطان سینه میتواند در هر سنی با احتمالی نادر در مردان هم رخ بدهد گرچه در سنین بالا معمولتر است. بسیاری از مردم نمیدانند که مردان هم بافت سینه دارند و این سلولها ممکن است دستخوش تغییرات سرطانی شوند. از آنجایی که سلولهای سینه در مردان کمتر از سلولهای سینهی زنان تحول یافتهاند، سرطان سینه در آنها به اندازهی زنان شایع نیست.
شایعترین علامت سرطان سینه در مردان وجود توده در بافت سینه است.
علاوه بر توده، علائم سرطان سینه در مردان شامل موارد زیر است:
- ضخیم شدن بافت پستان
- ترشح از نوک سینه
- قرمزی و پولکپولک شدن نوک سینه
- تو رفتگی یا برگشتن نوک سینه به داخل
- قرمزی، تورم، حساسیت یا خارش پوست یا جوش روی پوست سینه
از آنجایی که مردان به طور مرتب بافت سینهشان را در مورد تودهها بررسی نمیکنند، سرطان سینه در مردان بسیار دیرتر تشخیص داده میشود.
دلایل ابتلا به سرطان سینه
مهمترین عواملی که باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان سینه می شوند عبارتند از :
- سابقه فامیلی ابتلا به سرطان پستان، بخصوص در مادر، خواهر یا دختر
- سابقه سرطان سینه در خود فرد
- سن اولین زایمان بیشتر از ۳۵ سال
- نازایی
- بلوغ زودرس
- یائسگی دیررس
- چاقی پس از یائسگی
- مصرف زیاد چربی حیوانی در رژیم غذایی
- سابقه تابش اشعه زیاد به قفسه سینه
- برخی از بیماریهای خوش خیم پستان
البته باید تاکید کرد که وجود یک یا تمام این شرایط در هر فرد به معنای ابتلای قطعی وی به این بیماری نیست و این عوامل صرفا” احتمال ابتلا را افزایش می دهند.
علل سرطان سینه
- سرطان سینه معمولا در پوشش داخلی لوله های شیر یا لوبول هایی که شیر را تولید می کند، شروع می شود و از آنجا به سایر قسمت های بدن گسترش می یابد.
- علت دقیق سرطان سینه مشخص نیست، اما بعضی عوامل احتمال سرطان را افزایش می دهد
برخی از این عوامل قابل پیشگیری هستند:
سن
خطر سرطان سینه با سن افزایش می یابد. در 20 سالگی، احتمال سرطان پستان در دهه آینده 0.6 درصد است. در سن 70 سالگی، این رقم به 3.84 درصد می رسد.
ژنتیک
اگر یکی از نزدیکان سرطان سینه داشته باشد احتمال آن بالاتر است. در زنانی که ژن های BRCA1 و BRCA2 را حمل می کنند خطر ابتلا به سرطان سینه، سرطان تخمدان و يا هر دو بيشتر است. این ژن ها ارثی هستند. TP53 ژن دیگری است که با خطر سرطان سینه بیشتر مرتبط است.
سابقه سرطان سینه یا تومورهای سینه
زنانی که سابقه سرطان سینه دارند با احتمال بیشتری دوباره مبتلا به آن می شوند. برخی از تومورهای خوشخیم یا غدد سرطانی، احتمال ابتلا به سرطان را افزایش می دهد. نمونه هایی از آن عبارتند از atypical ductal hyperplasia و lobular carcinoma.
بافت متراکم سینه
سرطان پستان احتمالا در سینه های با بافت متراکم تر بیشتر دیده می شود.
قرار گرفتن در معرض استروژن و شیردهی
قرار گرفتن در معرض استروژن به مدت طولانی خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می دهد. این مسئله می تواند به دلیل شروع زودهنگام پریودی یا دیر وارد شدن به یائسگی باشد. بین این زمان ها، مقدار استروژن بالاتر است. شیردهی به خصوص بیش از 1 سال، احتمال ابتلا به سرطان پستان را کاهش می دهد، زیرا بارداری و شیردهی پس از بارداری باعث کاهش استروژن می شود.
وزن بدن
در زنان دارای اضافه وزن یا چاقی پس از یائسگی ممکن است خطر ابتلا به سرطان پستان افزایش یابد، احتمالا به دلیل افزایش مقدار استروژن. مصرف قند به مقدار زیاد نیز ممکن است یک عامل باشد.
مصرف الکل
به نظر می رسد میزان بالای مصرف الکل به طور منظم نقش مهمی ایفا می کند. مطالعات نشان داده است زنانی که بیش از 3 نوشیدنی در روز مصرف می کنند 1.5 برابر بیشتر در معرض خطر سرطان سینه هستند.
قرار گرفتن در معرض تابش
در صورتی که سرطان نداشته باشد ولی برای درمان سرطان (به اشتباه) به مدت طولانی در معرض تابش قرار بگیرید، خطر ابتلا به سرطان سینه افزایش می یابد.
درمان هورمونی
استفاده از داروهای جایگزین هورمونی و قرصهای ضد بارداری خوراکی با توجه به افزایش میزان استروژن به سرطان سینه مرتبط است.
خطرات شغلی
در سال 2012، محققان نتیجه گرفتند قرار گرفتن در معرض اختلال های غدد درون ریز، مثلا در محل کار، می تواند به سرطان مرتبط شود. در سال 2007، دانشمندان نتیجه گرفتند شیفت کاری شبانه می تواند خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش دهد، اما تحقیقات اخیر نشان می دهد که این امر بعید است.
ایمپلنت های زیبایی
زنان با ایمپلنت های مصنوعی سینه که مبتلا به سرطان پستان هستند، بیشتر در معرض مرگ ناشی از این بیماری هستند و در مقایسه با زنان بدون ایمپلنت، احتمال ابتلا به این بیماری 25 درصد بیشتر است. این امر می تواند به علت این مسئله باشد که ایمپلنت در هنگام غربالگری سرطان آن را پوشانده است یا تغییراتی در بافت سینه ایجاد کرده است.
نحوه تشخيص سرطان سينه
تشخیص سرطان معمولا پس از غربالگری صورت می گیرد یا هنگامی که زن پس از تشخیص علائم به پزشک مراجعه می کند.
تشخیص سرطان سینه
برخی از آزمایش ها و روش های تشخیصی به تشخیص کمک می کنند از جمله:
1. معاینه سینه
پزشک سینه های بیمار را برای توده ها و سایر علائم بررسی می کند. از بیمار خواسته می شود در موقعیت های مختلف دست ها را قرار دهد مانند بالای سر و اطراف بدن.
2. آزمایشات و تصویر برداری از پستان
ماموگرام: نوعی اشعه ایکس است که معمولا برای غربالگری سرطان اولیه استفاده می شود. این تصاویر به تشخیص هر گونه توده یا ناهنجاری کمک می کند.
سونوگرافی: میتواند تصویری از بافت را برای پزشک فراهم کند و تفاوت بین توده جامد یا کیست مایع را نشان دهد.
MRI: ممکن است پزشک در کنار سایر آزمایشها MRI نیز درخواست کند. MRI یک روش تصویربرداری غیرتهاجمی است که برای بررسی بافت سینه میتوان از آن بهره برد و مستلزم تزریق رنگ به بیمار است، بنابراین نشان می دهد تا چه حد سرطان گسترش یافته است.
بیوپسی: برداشتن یک بخش کوچک از بافت سینه که میتواند برای آزمایش استفاده شود
3. بافت برداری از سینه
طی جراحی نمونه ای از بافت برای تجزیه و تحلیل برداشته می شود. نتایج آزمایش نشان می دهد آیا سلول ها سرطانی هستند یا خیر، و اگر چنین باشد، نوع سرطان را تشخیص می دهند.
این تجزیه و تحلیل مرحله سرطان را نشان می دهد:
- اندازه تومور
- میزان گسترش سرطان
- تهاجمی یا غیر تهاجمی بودن سرطان
- گسترش سرطان به قسمت های دیگر بدن
مرحله بیماری بر احتمال بهبود تأثیر می گذارد و به تصمیم گیری در مورد بهترین گزینه درمان کمک می کند.
درمان سرطان سينه
درمان به عوامل زیر بستگی دارد:
- نوع سرطان سینه
- مرحله سرطان
- حساسیت به هورمون ها
- سن بیمار، سلامت عمومی
گزینه های اصلی درمان عبارتند از:
- پرتو درمانی
- عمل جراحی
- درمان بیولوژیک یا دارو محور
- هورمون درمانی
- شیمی درمانی
عوامل موثر بر انتخاب عبارتند از مرحله سرطان، شرایط پزشکی و اولویت فردی.
جراحی سرطان سینه
اگر جراحی مورد نیاز باشد، انتخاب به تشخیص پزشک و تصمیم فرد بستگی دارد.
لامپکتومی: برداشتن تومور و کمی از بافت های سالم اطراف آن می تواند به جلوگیری از گسترش سرطان کمک کند. اگر تومور کوچک باشد این روش گزینه ای مناسب است.
ماستکتومی: ماستکتومی ساده شامل برداشتن لوبول ها، کانال ها، بافت چربی، نوک پستان، آرئول، و قسمتی از پوست است. ماستکتومی رادیکال عضله دیواره قفسه سینه و گره های لنفاوی در زیر بغل را بر می دارد.
بافت برداری گره سنتینل: برداشتن یک گره لنفاوی می تواند از گسترش سرطان جلوگیری کند، زیرا اگر سرطان سینه به گره لنفاوی برسد، می تواند از طریق سیستم لنفاوی به سایر قسمت های بدن گسترش یابد.
انهدام گره لنفاوی زیر بغل: اگر سلول های سرطانی در یک گره به نام گره سنتینل داشته باشد، جراح ممکن است برداشتن چندین گره زیر بغل را توصیه کند تا از گسترش بیماری جلوگیری شود.
بازسازی: پس از جراحی سینه، مرحله بازسازی، سینه را بازسازی می کند تا شبیه سینه دیگر باشد. این عمل را می توان همان زمان با ماستکتومی انجام داد. جراح ممکن است از ایمپلنت سینه یا بافت قسمت دیگری از بدن بیمار استفاده کند.
نقش پرتو درمانی در درمان سرطان سینه
- دوز کنترل شده ای از پرتو به سمت تومور فرستاده می شود و سلول های سرطانی را هدف قرار داده و تخریب می کند. از یک ماه پس از جراحی، پرتو درمانی همراه با شیمی درمانی، سلول های سرطانی باقی مانده را از بین می برد.
- هر جلسه چند دقیقه طول می کشد و بسته به هدف و پیشروی سرطان، بیمار سه تا پنج جلسه در هفته به مدت 3 تا 6 هفته نیاز به پرتودرمانی خواهد داشت.
- نوع سرطان سینه، نوع پرتودرمانی را مشخص می کند.
- اثرات جانبی شامل خستگی، لنفدیم، تیره شدن پوست سینه و سوزش پوست سینه است.
نقش شیمی درمانی در درمان سرطان سینه
- داروهایی که به عنوان داروهای سیتوتوکسی شناخته می شوند می توانند برای از بین بردن سلول های سرطانی مورد استفاده قرار گیرند.
- اگر تومور بزرگ باشد، شیمی درمانی قبل از عمل جراحی انجام می شود تا تومور را کوچک کند. این شیمی درمانی نئو آدیوونات نامیده می شود.
- شیمی درمانی همچنین می تواند سرطان را درمان کند تا به سایر قسمت های بدن نفوذ نکند و برخی از علائم را به ویژه در مراحل بعد کاهش دهد.
- شیمی درمانی برای کاهش تولید استروژن مورد استفاده قرار می گیرد، زیرا استروژن می تواند رشد سلول های سرطانی را افزایش دهد.
- عوارض جانبی شیمی درمانی شامل تهوع، استفراغ، از دست دادن اشتها، خستگی، دهان درد، ریزش مو و حساسیت کمی نسبت به عفونت است. داروها می توانند در کنترل بیماری موثر باشند.
نقش هورمون درمانی در درمان سرطان سینه
- هورمون درمانی برای جلوگیری از عود سرطان های حساس به هورمون است.
- هورمون درمانی معمولا پس از جراحی استفاده می شود، اما گاهی اوقات می توان از آن برای کاهش تومور استفاده کرد.
- هورمون درمانی تنها گزینه درمان برای بیمارانی است که نمی توانند تحت عمل جراحی، شیمی درمانی یا پرتودرمانی قرار گیرند.
- تاثیر هورمون درمانی معمولا تا 5 سال بعد از عمل طول می کشد. این درمان بر سرطان هایی که حساس به هورمون نیستند، تاثیر نمی گذارد.
داروهای سرطان سینه
- تاموکسیفن
- مهار کننده های آروماتاز
- تخریب یا سرکوب تخمدان
- داروی آگونیست آزاد کننده هورمون لوتئینیزه برای سرکوب تخمدانها
درمان با هورمون ممکن است بر باروری آینده زن تاثیر بگذارد.
درمان بیولوژیک برای درمان سرطان سینه
- داروهای هدفمند انواع خاصی از سرطان سینه را از بین می برند. نمونه های این داورها عبارتند از تروستوزوماب، لیپاتینیب (تیکرب) و بواویزوزومب (آواستین). این داروها برای مقاصد مختلف مورد استفاده قرار می گیرند.
- درمان سرطان سینه و دیگر سرطان ها عوارض جانبی شدیدی دارد.
- بیمار باید با پزشک در مورد خطرات و راه های به حداقل رساندن اثرات منفی صحبت کند.
سرطان سينه از چه سنی شروع ميشود
سرطان سینه در هر سنی ممکن است رخ دهد، اما بیشترین شیوع آن از سن 40 سالگی به بعد است و فرایند یائسگی به سرطانی شدن سینه ها بیشتر کمک میکند. شاید نزدیک 80 درصد از سرطان های پستان از 40 سالگی به بعد و تنها 2 درصد افراد زیر 30 سال را درگیر میکند البته سرطان سینه در سن 26 و کمتر هم دیده شده است اما احتمال آن خیلی کم است و به فاکتورهای محیطی فرد خیلی وابسته است.
انواع سرطان سینه
1. سرطان مجرایی
85 تا 90 درصد افراد مبتلا به سرطان سینه، دچار این نوع سرطان هستند. در این نوع، فقط در داخل مجرای سینه، سلول های سرطانی رشد می کنند. اگر توده کوچکی را در سینه احساس کردید و یا از نوک سینه ترشحاتی خارج شد، فورا به پزشک مراجعه کنید.
2. سرطان لوبولی
8 درصد افراد مبتلا به سرطان سینه، دچار این نوع هستند. شیر مادر درون این لوبول ها جمع می شود. گاهی اوقات این لوبول ها پر می شوند، اما سرطان سینه نمی باشد. وجود توده سفت، تورم، تغییر ظاهر سینه و نوک سینه برگشته همه جزو علائم این سرطان می باشد. از طریق بیوپسی سینه (نمونه برداری از بافت سینه) می توان این سرطان را تشخیص داد.
3. سرطان التهابی سینه
این نوع سرطان در پوست رخ می دهد و موجب قرمزی و ورم سینه می شود و ظاهر سینه را ملتهب می کند. اگر علائم زیر را داشتید، فورا به پزشک مراجعه کنید: اندازه سینه به طور ناگهانی بزرگ شود، پوست سینه شبیه پوست پرتقال بود، پوست سینه دائما در حال خارش بود، سینه گرم و سفت شده باشد، درد سینه داشته باشید، نوک سینه تو رفته باشد و ورم گره لنفاوی زیر بغل وجود داشته باشد.
4. بیماری پاژه نوک سینه
در این بیماری که معمولا در یک سینه وجود دارد، نوک سینه خارش دار و فلس مانند و قرمز رنگ می شود و به راحتی با جوش اشتباه گرفته می شود. بثورات قرمزی که در نوک سینه وجود دارند ممکن است به سمت پوست قهوه ای اطراف نوک سینه گسترش یابد و یا ممکن است موجب یک زخم باز در نوک سینه شود و یا علائمی شبیه اگزما در نوک سینه داشته باشد.
سرطان سینه مهاجم و انواع آن
از اولین نشانههای ابتلا به سرطان سینه، مشاهدهی توده در سینه زنان و یا یک ماموگرافی غیر طبیعی است. مراحل سرطان سینه از سرطان های تازه و قابل درمان آغاز شده و در مراحل آخر به سرطان سینه بدخیم (متاستاتیک) تبدیل میشوند که روشهای درمانی متفاوتی دارند. از هر هشت نفر زن آمریکایی، یک نفر به سرطان سینه مهاجم مبتلا میشود. این آمار بسیار نگران کننده ای است که البته هر روز در حال افزایش است. زمانی که سرطان سینه تهاجمی باشد، تومور ابتدا در قفسه سینه و یا غدد، به وجود آمده و سپس درون بافت های سینه پیشروی کرده و آن جا رشد خواهد کرد. در نهایت تومور میتواند به غدد لنفاوی نزدیکتر و سپس به سایر قسمتهای بدن پیشروی کند.
درمان سرطان سینه مهاجم موثر تر خواهد بود اما میزان تأثیرگذاری آنها به نوع، مقدار و محل پیشروی تومور بستگی دارد.
انواع سرطان سینه مهاجم
1. سرطان سینه داکتال Invasive ductal carcinoma IDC
این نوع از سرطان سینه مهاجم بسیار شایعتر است. در این نوع از سرطان سینه، تومور ابتدا در مجرای شیر شکل گرفته، سپس دیوارهها را هدف قرار میدهد و در نهایت به بافت سینه حمله میکند. این نوع تومور میتواند محدود شود، یعنی به نوعی کنترل شود که در همان محل اولیه بماند و فراتر نرود. در غیر این صورت، سلول های سرطان به تمام قسمتهای بدن سرایت خواهند کرد.
2. سرطان سینه لوبولار Invasive lobular carcinoma ILC
این نوع از سرطان سینه مهاجم، بسیار کمتر اتفاق میافتد. در این حالت، سلول های سرطانی در نرمههای کوچک و یا غدد شیر به وجود میآیند و سپس به تمام بدن منتقل میشوند. در صورت ابتلا به این نوع از تومورهای سرطان سینه مهاجم، بانوان به جای احساس کردن توده ی سرطانی، حس میکنند پوست سینهشان ضخیم شده است.
امکان دارد برخی از بانوان ترکیبی از هر دو نوع علائم سرطان سینه را داشته باشند.
علائم سرطان سینه در زنان به خصوص در مراحل اولیه، مشخص و واضح نیست و به راحتی فرد متوجه آن نمیشود. اما با رشد تومور و پیشرفت سرطان، احتمال دارد با دو یا چند مورد از موارد زیر روبهرو شوید. با مشاهده هر کدام از این علائم سریعا به متخصص زنان مراجعه کنید.
علائم سرطان سینه مهاجم
- مشاهده و احساس یک توده، یا افزایش ضخامت پوست در سینه، پوست اطراف آن و یا زیر بغل، که بعد از پریود بانوان از بین نرود
- مشاهدهی تودهای به اندازهی یک لوبیا
- مشاهدهی تغییر در اندازه، حالت و فاصلهی بین سینهها
- ترشح مایعی تمیز یا خون آلود از نوک سینه
- احساس تغییر در ظاهر پوست و یا نوک سینه (فرورفتگی مانند چال، چروکیدگی، پوست پوست شدن و تورم)
- سرخ شدن پوست در ناحیهی سینه
- تغییر در اندازه و یا حالت نوک سینه
- مشاهدهی بخشی از سینه که با سایر بخشها از هر لحاظ متفاوت است
- برآمدگی تیله مانندی زیر پوست
در راستای پیشگیری از سرطان سینه مهاجم، لازم است بهصورت ماهانه خودتان سینه ها را معاینه کنید. نکات بالا را به یاد داشته باشید و سلامت خود را با این نکات بسنجید. با انجام دادن این معاینه به صورت ماهانه، حتی قادر خواهید بود تغییرات ساده را نیز تشخیص داده و در صورت مشکوک بودن و مشاهده نشانه های سرطان سینه به متخصص زنان مراجعه کنید.
احتمال ابتلا به سرطان سینه مهاجم در چه افرادی بیشتر است
هیچ روش به خصوصی وجود ندارد که نشان بدهد به سرطان سینه مهاجم مبتلا خواهید شد. اما مواردی هستند که این ریسک را افزایش میدهند.
سن
بانوان مسن بیشتر به سرطان سینه مبتلا میشوند. از هر هشت خانم مبتلا به سرطان سینه مهاجم، تنها یک نفر کمتر از 45 سال سن دارد. همچنین از هر سه خانم که سرطان سینه مهاجم دارد، دو نفر آنها 55 ساله و یا مسن تر است.
ژنتیک و تاریخچه خانوادگی
این دو عامل برای سرطان سینه نیز اهمیت دارد. سرطان سینه در بین زنان سفیدپوست بسیار شایعتر بوده و ریسک ابتلا به سرطان سینه در بانوان سیاهپوست، آسیایی و اسپانیایی زبان کمتر است.
چاقی
چاقی را فراموش نکنید. در صورتی که فرد چاق و پُرخوری هستید، بیشتر در معرض ابتلا به این نوع سرطان خواهید بود. نکات دیگری که میتوانند تأثیرگذار باشند، داشتن سینههای متراکم و سفت، نداشتن فرزند و یا بارداری بعد از سن 35 سالگی هستند.
درمان سرطان سینه بدخیم
عوامل مختلفی نحوهی درمان پیشنهاد شده توسط پزشک بیمار را تحت تأثیر قرار میدهند. این عوامل شامل گزینههای زیر میشوند:
- اندازه تومور
- جای تومور
- نتایج آزمایش روی سلول های سرطانی
- مرحله سرطان
- سن و وضعیت جسمانی عمومی بیمار
- بررسی وضعیت یائسگی زنان
- احساس شخصی شما در مورد گزینههای درمان
- بررسی وجود سرطان در میان افراد خانواده
- جواب آزمایشهای جهشهای ژنتیکی که ریسک ابتلا به سرطان سینه در زنان را افزایش میدهند
روشهای درمان سرطان سینه تهاجمی
جراحی
- لامپکتومی (lumpectomy) عمل جراحی است که در آن، جراح سلولهای سرطانی و بخشی از بافت سالم اطراف آن را برمیدارد.
- جراحی ماستکتومی (mastectomy) بعد از شیمی درمانی صورت میگیرد. در این عمل جراحی تمامی سینه برداشته میشود.
شیمیدرمانی
این نوع درمان سرطان سینه تهاجمی معمولاً قبل از عمل جراحی انجام میگیرد. در نتیجهی شیمی درمانی، تومور کوچک شده و راحتتر قابل درمان خواهد بود. شیمی درمانی همچنین امکان دارد بعد از جراحی نیز انجام شود تا مانع بازگشت سرطان شود.
رادیو درمانی یا درمان با اشعه ایکس
این درمان بعد از جراحی یا شیمی درمانی توصیه میشود. رادیو درمانی مانع از بازگشت سرطان خواهد شد.
هورمون درمانی
اگر سلولهای سرطانی گیرندههای هورمونی داشته باشند، از این درمان در سرطان سینه تهاجمی استفاده خواهد شد.
درمان هدفمند
اگر سلول های سرطانی ژن HER2 (گیرندهی عامل رشد اپیدرمی انسانی) داشته باشند، داروهای مخصوصی نیز برای بیمار تجویز خواهد شد.
هدف کلی از این درمانها، حاصل شدن بهترین نتیجه است. پزشک یک یا چند نوع از این درمانها را امتحان خواهد کرد. در آمریکا برخی از بانوان بهصورت داوطلبانه عضو آزمایشهای بالینی میشوند. در این آزمایشها داروها و نحوههای درمان جدیدی را انجام داده و تأثیر آنها را میسنجند.
سرطان سینه سه گانه منفی
سرطان سینه سه گانه منفی زیر مجموعه سرطان سینه مهاجم است. انواع گوناگون سرطان سینه از جمله سرطان سینه سه گانه منفی، بر اساس اینکه سلولهای سرطانی چگونه رشد میکنند طبقهبندی میشوند. گیرندههای موجود در سلول های پستان و همینطور ژن های محرک رشد سرطانی از عوامل تحریک سلول های سرطانی هستند. دو گیرندهای که به طور شایع بر روی سلولهای سرطانی دیده میشوند، گیرندههای استروژنی و پروژسترونی هستند. به نظر میرسد که بهطور متوسط دو سوم همهی موارد سرطان سینه حامل این گیرندهها هستند. در واقع با وجود این گیرندهها و در تماس با هورمون های زنانگی ( استروژن و پروژسترون) سلولهای غیر نرمال شروع به تکثیر سلول های سرطانی میکنند. سومین عامل، ژن است . این ژن HER2/neu نام دارد. این ژن قادر به تحریک تکثیر سلول های سرطانی است. این ژن در میان یک سوم موارد سرطان سینه دیده میشود. این ژن میتواند بهطور هم زمان در سلولهای دارای گیرنده استروژن و پروژسترون هم فعال شود. سرطان سینه سه گانه منفی (Triple Negative Breast Cancer) یک حالت خاص است که هیچکدام از گیرندههای استروژن و پروژسترون یا ژن HER2 را ندارد. این حالت بهطور متوسط در 20 درصد موارد سرطان سینه دیده میشود. به نظر میرسد که حدود یک میلیون مورد سرطان سینه بهطور سالانه در سراسر جهان تشخیص داده میشود . از این میان 175000 مورد بهصورت سرطان سینه سه گانه منفی تشخیص داده میشوند. اگرچه این مورد از سایر موارد کمیابتر است ولی به دلیل عدم حضور گیرندهها و ژن مورد بحث یافتن درمان اختصاصی دشوارتر میباشد. به همین جهت پژوهشهای زیادی در سراسر جهان توسط پزشکان و پژوهشگران در خصوص فهمیدن ماهیت این نوع از سرطان سینه و درمانهای مؤثر در دست اقدام است.
مراحل پیشرفت سرطان سینه در زنان
مراحل مختلف سرطان سینه به چگونگی گسترش آن بستگی دارد و با مقياسی از صفر تا چهار سنجيده میشود. اينكه فرد در كدام مرحله از سرطان پستان است توسط پزشك و از طريق آزمايش ماستكتومی و لامپكتومی (برداشتن بخشی از پستان) و نمونه برداری از گره هاي لنفاوی زير بغل مشخص مي شود. تعيين مرحله سرطان، در تصميم گيری های مربوط به درمان به پزشك كمك ميكند.
مراحل صفر تا 4 كه از دادههای تعداد زيادی از بيماران مبتلا به سرطان بدست آمده است، زمان زنده ماندن را حداقل براي 5 سال بعد از تشخيص تخمين میزند. البته اين اعداد احتمالات را بيان ميكنند و قطعی نيستند.
با پيشرفتهايی كه در تشخيص و درمان اين بيماری صورت گرفته است ، افراد مبتلا به سرطان پستان بيش از گذشته زنده ميمانند.
سايز تومور
مراحل سرطان پستان به سايز تومور و چگونگی گسترش سلولهای سرطانی بستگی دارد و ممكن است از پستان به ساير نواحی بدن مانند گرههای لنفاوی گسترش يابد. در مراحل بالاتر، تومور بزرگ تر و سرطان گسترده تر می شود.
مرحله 1 و 2 سرطان سینه
قطر تومورها معمولاً كمتر از 2 سانتی متر يا 4/3 اينچ می باشد. (به اندازه يك دانه ذرت يا بادام زمينی پوستدار)
مرحله 3 و 4 سرطان سینه
قطر تومورها به 5 سانتی متر يا 2 اينچ میرسد (به اندازه يك ليموترش كوچك) و تومورهای كوچك تر ممكن است به اطراف پستان نيز گسترش يابند تا زمانيكه تشخيص داده شوند.
مرحله اول سرطان سینه
سرطان پستان در مرحله 1 قرار دارد اگر :
- قطر تومور بيشتر از 2 سانتی متر (4/3 اينچ) نباشد.
- سرطان به گرههاي لنفاوی گسترش نيافته باشد.
- سرطان به اطراف پستان گسترش نيافته باشد.
احتمال زنده ماندن بيش از 5 سال، برای زنانی كه در مرحله اول سرطان درمان شوند، حدود 90 – 85 درصد است.
مرحله دوم سرطان سینه
تومورهای پستان در مرحله دوم بزرگتر از تومورهای مرحله اول هستند. اما سرطان به جاهای ديگر بدن گسترش نيافته است. اگر سرطان پستان در مرحله دوم باشد يكي از موارد زير وجود دارد:
- تومور به قطر 2 تا 5 سانتيمتر (4/3 تا 2 اينچ) میرسد. سرطان ممكن است به گرههای لنفاوی زيربغل رسيده باشد.
- اندازه تومور ممكن است به قطر بيش از 5 سانتی متر برسد ، اما سرطان به گرههای لنفاوی زير بغل نرسيده باشد.
- قطر تومور ممكن است كمتر از 2 سانتی متر باشد (4/3 اينچ) اما سرطان به حداكثر 3 گره لنفاوی در زير بغل گسترش يافته باشد
- هيچ توموری در پستان نباشد، اما سرطان به حداكثر 3 گره لنفاوی در زير بغل گسترش يافته باشد.
احتمال زنده ماندن بيش از 5 سال، برای زنانی كه در مرحله دوم سرطان درمان شوند، حدود 70 درصد است.
مرحله سوم سرطان سینه
مرحله سوم سرطان به سرطان پيشرفته موضعی يا ناحيهای معروف است. سرطان ممكن است به گرههای لنفاوی نزديك پستان، يعنی تا زير بغل يا نزديك استخوان ترقوه رسيده باشد. به طور مثال:
- اندازه تومور بزرگ تر از 5 سانتی متر (2 اينچ) و سلولهای سرطانی كه تا نزديك غده های لنفاوی زير بغل گسترش يافته باشند. اگر چه اين سلولها هنوز به يكديگر متصل نشده اند.
- تومور كوچك تر از 5 سانتی متر قطر دارد، ولی سرطان به نزديك گرههای لنفاوی گسترش يافته و گرهها به يكديگر متصل شدهاند. (يا بافت محافظ پستان را احاطه كردهاند.)
- اندازه تومور كوچك تر از 5 سانتی متر است. اما سرطان تا گرههای لنفاوی بالای استخوان ترقوه گسترش يافته باشد
سرطان سینه التهابی
سرطان پستان التهابی كه در آن سرطان پستان به رگهای لنفاتيك پوست پستان گسترش يافته و موجب تورم، قرمزی و پوست برجسته يا پوست تو رفته میشود كه در مرحله سوم سرطان طبقه بندی ميشود. احتمال زنده ماندن بيش از 5 سال، برای زنانی كه در مرحله سوم سرطان درمان شوند، حدود 60 تا 50 درصد است.
مرحله چهارم سرطان سینه
مرحله چهارم، پيشرفتهترين شكل سرطان پستان است. سلولهای سرطانی به قسمتهای مختلف بدن گسترش يافتهاند همانند: استخوان ها، اندامها يا گرههای لنفاوی دور از پستان.
درمان ممكن است موجب كاهش يا كنترل سرطان برای مدت زمانی شود اما معمولاً درمان قطعی برای سرطان نيست.
در اين مرحله تسكين علائم در اولويت است.
احتمال زنده ماندن بيش از 5 سال، برای مرحله چهارم سرطان پستان حدود 20 درصد است.
7 اشتباه زنان درباره سرطان سینه
اشتباه اول: تودههای پستانی تقریبا همیشه سرطان هستند.
این عقیده نادرستی است که هر توده ای در پستان به معنی وجود سرطان است. به گفته محققان انجمن سرطان آمریکا، اگر چه هر خانمی در پستان خود که احساس توده داشت باید به فکر سرطان باشد تا عکس این موضوع ثابت شود، اما این نباید زنان را نگران کند. هر چه سن یک زن بیش تر باشد، احتمال بیش تری دارد تا یکی از 7 تا 8 نفری باشد که مبتلا به سرطان پستان می شوند. همچنین احتمال بیش تری وجود دارد که توده های پستانی در زنان سالمند و زنانی که به دوران یائسگی نزدیک می شوند و یا یائسه شده اند سرطانی شوند. وقتی یک توده پستانی سرطانی نباشد، به چه دلیل ممکن است ایجاد شده باشد؟ این توده ها ممکن است کیست هایی باشند که معمولا خطرناک نیستند، اما ممکن است رشد غیر سرطانی و غیر طبیعی سلول ها باشد نظیر فیبروآدنوما که کمتر شایع است و یا لخته های خونی که موجب ایجاد توده می شوند. همچنین این توده های کاذب ممکن است در اثر تغییرات هورمونی ایجاد شوند که در واقع اصلا آن ها توده نیستند. به هر حال دلیل توده های پستانی هر چه باشد، نباید مورد غفلت واقع شود و باید از سوی پزشک اطمینان حاصل شود که خطرناک نیستند. گاهی لازم است معاینه جسمی از سوی پزشک صورت گرفته و گاهی نیاز به ماموگرافی و در برخی اوقات نیاز به سونوگرافی است. با انجام این آزمون ها علت توده های پستانی دقیقا مشخص خواهد شد.
اشتباه دوم: سرطان پستان همیشه همراه با توده ای قابل لمس است.
همیشه این طور نیست. به گفته محققان دانشگاه لومباردی شهر جورج واشنگتن همیشه سرطان های پستان با توده همراه نیستند. گاهی اوقات قبل از این که خانمی احساس توده در پستان خود داشته باشد، بعد از انجام ماموگرافی مشخص می شود که او دچار سرطان پستان است. بسیاری از سرطان ها هنگام آزمون های غربالگری ماموگرافی تشخیص داده می شوند.
اشتباه سوم: توده های سرطانی با توده های خوش خیم تفاوت دارند.
اگر این طور فکر می کنید بدانید که همیشه توده های سرطانی متفاوت از توده های خوش خیم نیستند. توده های سرطانی و توده های غیر سرطانی یا همان خوش خیم، ممکن است با یکدیگر اشتباه گرفته شوند. زنان غالبا فکر می کنند وقتی توده ای سرطانی باشد، آن را به صورت توده ای سفت احساس می کنند که به اطراف حرکت نمی کند. این در حالی است که توده های پستانی همچنین ممکن است نرم و متحرک باشند. بنابراین همیشه نمی توان گفت که توده های سفت، سرطانی و توده های نرم، بی خطر هستند. در حالی که 40 درصد زنان در زندگی خود با توده های پستانی مواجه می شوند، باورهای رایج درباره این توده ها کم نیست. کیست ها در صورتی که عمقی باشند احساس سوزش ایجاد می کنند. اما اگر این کیست ها سطحی باشند غالبا نرم و گرد حس می شوند. اگر توده های پستانی عمقی باشند قادر هستند بافت پستان را به جلو برانند. گاهی توده هایی که در لمس به نظر خوش خیم و نرم و متحرک می آیند می توانند سرطان باشند. توده هایی که با لمس آن ها زنان احساس خراش و سوزش داشته باشند معمولا خوش خیم هستند و اما بهترین توصیه این است که اگر هنگام لمس هر احساسی داشتید باید مورد بررسی قرار بگیرید.
اشتباه چهارم: نباید نگران توده های کوچک بود.
این باور غلط است که نباید با لمس توده های کوچک در پستان احساس نگرانی کرد. توده های سرطان ها می توانند در زمان شروع بسیار کوچک باشند. اندازه یا سایز توده های پستانی راه خوبی برای تصمیم گیری در مورد بی خطری یا سرطانی بودن توده ها نیست. در برخی از زنان توده های پستانی به اندازه ی یک نخود و در برخی دیگر اندازه ی این توده ها حتی به حد یک گریپ فروت هم می رسد. با انجام ماموگرافی حتی توده های بسیار کوچک مشخص می شوند. وقتی زنان واقعا در پستان خود توده ای را حس می کنند اندازه ی آن ها معمولا کمتر از 2/5 سانتی متر قطر دارد یعنی چیزی به اندازه یک آلبالو.
اشتباه پنجم: مراجعه فوری ضروری نیست.
این باور غلط را از ذهن خود دور کنید که با لمس توده نباید سریع به پزشک مراجعه کرد. مخصوصا اگر شما خانمی هستید که سن تان کمی بالا رفته است به تأخیر انداختن مراجعه و پیگیری توده پستانی کار درستی نیست. هر توده ای در پستان باید توسط پزشک مورد ارزیابی کامل قرار گیرد. گاهی پزشک توصیه می کند که بعد از دوران قاعدگی برای بررسی بیش تر مراجعه کنند. ممکن است این توده نوعی کیست باشد و با قاعدگی و تغییرات هورمونی تغییر کند. زنانی که به سن یائسگی نزدیک می شوند احتمال کمتری وجود دارد تا دچار تغییرات توده ناشی از تاثیرات هورمونی شوند، بنابراین نباید ارزیابی های پستانی به تاخیر انداخته شود.
اشتباه ششم: یک توده می تواند سرطانی باشد، حتی در زنانی که تاریخچه خانوادگی سرطان ندارند.
این باور هم واقعیت مطلق ندارد. تنها 5 تا 10 درصد از سرطان های پستان، ارثی است. اکثریت زنانی که دچار سرطان پستان می شوند هیچ عامل خطری ندارند. پس این جمله هم واقعیت ندارد که اگر خانمی در خانواده ای زندگی می کرد که تاریخچه سرطان در آن وجود نداشت، توده های پستانی هرگز سرطانی نخواهند شد.
اشتباه هفتم: در زنانی با داشتن تاریخچه کیست، توده های پستانی سرطانی نیستند.
همیشه این طور نیست. برخی از زنان که سالیان زیاد در پستان خود کیست داشته اند نباید تصور کنند که این کیست ها نگران کننده نخواهند شد، چرا که ممکن است کیست ها هم دچار تغییراتی شده و به توده های سرطانی تبدیل شوند.
زمان مراجعه به پزشک
پزشکان توصیه می کنند در هر سنی که هستید حتما حداکثر 2 تا 4 هفته بعد از لمس توده به پزشک مراجعه کنید. حتی بهتر است بلافاصله پس از لمس توده به پزشک مراجعه کنید. این پزشک است که زمان مراجعه بعدی را تعیین می کند و زنان خود نباید در مورد آن تصمیم بگیرند. عدهای از زنان خود را با اطرافیان و آشنایان خود مقایسه می کنند و به گمان این که توده پستانی آن ها هم ممکن است کیست باشد و برطرف می شود به پزشک مراجعه نمی کنند. در حالی که اگر توده ای سرطانی باشد حتی یک هفته و یا یک ماه هم برای درمان ارزشمند است، مخصوصا اگر فرد جوان باشد. همه خانم ها باید توجه کنند که هر زمانی که در پستان های خود توده ای جدید یافتند باید فورا به پزشک مراجعه کنند تا نگرانی های شان برطرف شود، چرا که ممکن است این توده از همان کیست های قدیمی نباشد.
پیشگیری از سرطان سینه
راه مطمئنی برای جلوگیری از سرطان سینه وجود ندارد، اما برخی از تصمیم گیری ها و تغییرات در شیوه زندگی می تواند به طور قابل توجهی خطر ابتلا به سرطان سینه و انواع دیگر سرطان را کاهش دهد.
این راه ها عبارتند از:
- اجتناب از مصرف بیش از حد الکل، نوشیدن الکل ممکن است میزان هورمون های زنانه را تغییر دهد و باعث بروز سرطان سینه گردد
- سیگار دارای مواد شیمیایی می باشد که باعث بروز سرطان می شود. این مواد شیمیایی جذب بدن شده و بر سلامت کنونی و آینده فرد اثر می گذارد
- رژیم سالم با مقدار زیادی میوه و سبزیجات تازه، انواع کلم ها دارای ترکیبات سولفور هستند که با سرطان می جنگند. دانه سویا دارای ایزوفلاون جنیستین می باشد که با سرطان سینه می جنگد. پیاز و سیر، ادویه ها، توت ها و میوها، دانه ها و غلات، ماهی ها، چای و قهوه بدون کافئین، آب و آبمیوه نیز موادغذایی ضد سرطان می باشند.
- ورزش، ۳ تا ۵ ساعت در هفته، پیاده روی تند کنید تا خود را در مقابل سرطان سینه محافظت نمایید.
- وزن مناسب و حفظ شاخص توده بدنی ( با تست BMI لاغری آشنا شوید)
- بارداری قبل از سن سی سالگی و شیردهی، تعداد دفعات قاعدگی را کم می کند که یکی از دلایل کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه می باشد. هورمون استروژن، ایجاد ۸۰ درصد سرطان های سینه را تحریک می کند. بارداری و شیردهی باعث کاهش میزان این هورمون می شود.
- زنان باید به دقت در مورد گزینه های خود برای شیردهی نوزاد و استفاده از HRT پس از یائسگی فکر کنند، زیرا این عوامل بر احتمال خطر تاثیر می گذارند.
- استفاده از هورمون درمانی (مثلا برای مشکلات یائسگی) باعث بروز مشکلات قلبی و سرطان سینه می شود، در حالی که هورمون درمانی برای سلامت استخوان ها خوب است و جلوی سرطان روده بزرگ را می گیرد.
- تشخیص سرطان پستان در مرحله صفر یا یک، احتمال نجات را حداقل برای 5 سال 100% می کند.
-
مصرف غذاهی پرچرب و دسرهای پرچرب و پرکالری می توانند زمینه ساز ایجاد سرطان باشند.و بهتر است خانمها در برنامه غذایی خود از غذاهای بدون کلسترول و کم چرب مثل سویا استفاده کنند. سویا می تواند جایگزین خوبی برای گوشتهای پرچرب باشد.
-
در بیماری سلیاک که مربوط به روده کوچک می باشد، روده فرد به گلوتن موجود در جو و گندم حساس می شود و باعث کاهش جذب مواد غذایی می شود و در فرد نفخ، کم خونی و خستگی مزمن دیده می شود.برخی تحقیقات نشان می دهد بیماران مبتلا به سلیاک کمتر به سرطان سینه مبتلا شده اند که البته این نتیجه تحقیق قطعی نمی باشد.
-
اگر تشخیص در مرحله 4 انجام شود، احتمال نجات برای 5 سال دیگر 22% می شود.
-
لبنیات غنی از کلسیم می باشد که تحقیقات نشان داده استفاده از کلسیم در پیشگیری از سرطان نقش دارد.
- بررسی های مداوم به تشخیص زود هنگام علائم سرطان کمک می کند.
معاینه سینه توسط خود فرد
این معاینه باید هر ماه توسط خود فرد انجام شود. همراه با این معاینه، باید ماموگرامی سالانه و آزمایشات پزشکی نیز انجام شود. با این معاینه، تغییرات یک ماه گذشته را می توانید در سینهتان ببینید.
در این معاینه، بافت سینه را از قسمت زیر نوک سینه و هاله اطراف سینه به سمت زیر بغل معاینه می کنید. هر ماه ۱۵ دقیقه برای معاینه سینه خود وقت بگذارید.
زمان مناسب برای معاینه سینه توسط خود فرد
- اگر شما هنوز یائسه نشده اید: چند روز بعد از اتمام قاعدگی، این معاینه را انجام دهید. در این هنگام، میزان هورمون ها ثابت و سینه کمتر حساس می باشد.
- اگر شما یائسه شده اید: روز مشخصی را در هر ماه به این معاینه اختصاص دهید.
روش های معاینه سینه توسط خود فرد
1. دست ها بر مفصل ران
بایستید و دستان خود را بر مفصل ران بگذارید و ظاهر هر دو سینه خود را بررسی کنید.
اندازه، شکل و فاصله بین سینه ها را نگاه کنید.
اگر تغییری در رنگ پوست و یا بافت سینه می بینید، آن را یادداشت کنید.
به نوک سینه و هاله اطراف آن نگاه کنید و ببینید که سالم به نظر می رسند یا نه.
2. دست ها پشت سر
در حالی که در مقابل یک آینه ایستاده اید، دست ها را بالا ببرید و پشت سرتان قرار دهید و نگاه کنید که آیا سینه ها به سمت بالا حرکت می کنند و هر گونه تغییری را یادداشت کنید. به نوک سینه و هاله اطراف آن نگاه کنید و ببینید گودی، برآمدگی و یا تورفتگی در این نواحی بوجود نیامده باشد. به زیر بغل خود نگاه کنید و ببینید در آن ناحیه که گره لنفاوی دارد، ورمی وجود نداشته باشد.
3. بررسی نوک سینه
هر دو دست خود را پایین بیاورید. با انگشتان سومی و اشاره دست راست، به آرامی نوک سینه چپ را فشار دهید و نوک سینه را به طرف جلو بکشید. ببینید که آیا نوک سینه به جای اول خود برمی گردد؟ و آیا مایعی از نوک سینه ترشح می شود؟ تغییرات را یادداشت کنید. سینه راست را نیز به همین طریق معاینه کنید.
4. ایستاده و مالش
دست چپ خود را بالا ببرید و با استفاده از انگشتان دست راست بر روی سینه چپ فشار کمی وارد کنید. انگشتان خود را از بالا تا پایین سینه و همینطور از سمت داخلی سینه به سمت زیر بغل حرکت دهید. می توانید از حرکت دایرهای شکل استفاده کنید. هر گونه تغییری در بافت، رنگ و یا اندازه سینه را یادداشت کنید. سپس روی سینه راست نیز همین معاینه را انجام دهید. بهتر است این معاینه را در زیر دوش آب انجام دهید، زیرا پوست خیس است و دارای کمترین مقاومت در برابر اصطکاک انگشتان می باشد.
5. دراز کشیده و مالش
این معاینه را در اتاق خوابتان انجام دهید. بر روی تخت دراز بکشید و بالش را زیر سر و شانه های خود قرار دهید.
دست چپ خود را پشت سرتان قرار دهید. با دست راست، سینه و زیر بغل را مالش دهید (همانطور که در معاینه ایستاده و مالش توضیح داده شد)، هر گونه تغییر در بافت، رنگ و اندازه را یادداشت کنید. سپس سینه دیگر را نیز معاینه کنید.
توصیه ها
- روز معینی را در هر ماه برای این معاینه انتخاب کنید و هیچ گاه آن روز را فراموش نکنید.
- با آرامش و تنفس معمولی این معاینه را انجام دهید.
- هر گونه تغییری را به پزشک خود بگویید.
- معاینه پزشکی و ماموگرافی سالانه را هم فراموش نکنید.
منبع : اوما | چطور | نمناک | شفاجو | تبیان | دکتر نعمت الهی | کلینیک باران | اینفوسلامت | بیتوته | تبیان
افزودن دیدگاه جدید