افزودن دیدگاه جدید
Schemas
{ "@context" : "https://schema.org", "@type" : "Article", "name" : "با 6 اختلال تغذیه ای متداول و علائم آنها آشنا شوید","headline" : "با 6 اختلال تغذیه ای متداول و علائم آنها آشنا شوید", "url" : "https://jameesalamat.com/node/366","id" : "https://jameesalamat.com/node/366","image":[ "http://jameesalamat.com/sites/default/files/field/image/%D8%A7%D8%AE%D8%AA%D9%84%D8%A7%D9%84%20%D8%AE%D9%88%D8%B1%D8%AF%D9%86.jpg"], "author":"Jameesalamat.com - جامعه سلامت","description":" برخی افراد ممکن است اختلال‌های تغذیه‌ای را به‌عنوان یکی از مراحل زندگی در نظر بگیرند؛ اما در حقیقت این اختلال‌های تغذیه‌ای, کاملا جدی هستند و از لحاظ جسمی، روانی و اجتماعی بر روی شخص تاثیر می‌گذارند و می‌توانند پیامدهای بدی داشته باشند." , "articleBody" : " فهرست مطالب در صورتیکه به بخشی از محتوا نیاز یا علاقه دارید بر روی عنوان مربوطه در فهرست زیر کلیک نمایید تا به همان بخش منتقل شوید. اختلال های تغذیه عوامل بروز اختلال های تغذیه‌ای انواع اختلال های تغذیه آنورکسیا یا بی اشتهایی عصبی (Anorexia Nervosa) بولیمیا یا پر خوری عصبی (Bulimia Nervosa) علائم رایج بی اشتهایی عصبی انواع آنورکسیا علائم رایج پر خوری عصبی اختلال پر خوری (Binge Eating Disorder) نشانه های رایج اختلال پر خوری پیکا اختلال نُشخوار (rumination disorder یا Merycism) اختلال اجتناب / محدودیت غذا (ARFID) علائم رایج ARFID اختلال پاکسازی سندروم شب خوری یا خوردن شبانه (NES) اختلال تغذیه یا خوردن نا مشخص (EDNOS) اختلال های تغذیه اختلال تغذیه‌ای به طور کلی به عادت های غیر عادی غذایی گفته می‌شود که ناشی از وسواس نسبت به غذا، وزن بدن و شکل و فرم آن است که اغلب عواقب جدی در سلامت افراد دارد. حتی در برخی موارد اختلال های تغذیه‌ای منجر به مرگ می‌شود. ممکن است اشخاص مبتلا به این نوع اختلال حالت های مختلفی داشته باشند، که شامل محدودیت شدید غذا و مواد غذایی مناسب هستند. اگر چه اختلال های تغذیه می‌تواند بر روی افراد از هر جنس و در هر مرحله از زندگی تاثیر بگذارد، اما این نوع اختلال اغلب در نوجوانان و زنان جوان دیده می‌شود. حدود 13 درصد از جوانان ممکن است تجربه‌ی یک اختلال تغذیه‌ای را تا سن 20 سالگی داشته باشند. عوامل بروز اختلال های تغذیه‌ای کارشناسان معتقدند عوامل متعددی باعث بروز این اختلال ها می‌شود که «ژنتیک» یکی از این عوامل است. در مطالعه ای بر روی دوقلوهایی که از بدو تولد از هم جدا و توسط خانواده‌های مختلف نگهداری شده اند شواهدی از امکان موروثی بودن اختلال های تغذیه‌ای دیده شد. این تحقیق نشان داد که اگر در یکی از دوقلوها اختلال تغذیه‌ای ایجاد شود، به طور متوسط امکان ابتلای قُل دوم به این اختلال 50 درصد افزایش می‌یابد. ویژگی شخصیتی خصوصا روان رنجوری، کمال‌گرایی و تکانشگری سه صفت شخصیتی دیگری است که اغلب با اختلال تغذیه مرتبط می باشد، دلایل دیگری از جمله فشار روانی برای لاغری بی تاثیر نیست. اخیرا، کارشناسان به این نتیجه رسیده اند که تفاوت در ساختار مغز نیز ممکن است در ظهور اختلال های تغذیه‌ای نقش داشته باشد؛ به ویژه سطوح پیام رسانی مغز سروتونین و دوپامین ممکن است از جمله این عوامل باشد. با این وجود، قبل از رسیدن به یک نتیجه گیری قوی و محکم می بایست مطالعات بیشتری انجام شود. انواع اختلال های تغذیه 1. آنورکسیا یا بی اشتهایی عصبی (Anorexia Nervosa) بی‌اشتهایی عصبی یکی از شناخته شده ترین اختلال‌های تغذیه‌ای است که معمولا در دوران نوجوانی بروز می‌کند و زنان بیشتر از مردان در معرض ابتلا به آن هستند. اغلب افرادی که به آنورکسیا مبتلا هستند تصور اضافه وزن دارند، با وجودی که ممکن است به طور خطرناکی کاهش وزن داشته باشند. آنها تمایل دارند به طور مداوم وزن خود را چک کنند، از خوردن انواع غذاها پرهیز و کالری دریافتی خود را به شدت محدود میکنند. علائم رایج بی اشتهایی عصبی در مقایسه با افراد هم سن و هم قد خود، بسیار کم وزن هستند. مواد غذایی را بسیار محدود مصرف می کنند. رفتار های مشابهی برای جلوگیری از افزایش وزن خود بروز می‌دهند و به رغم اینکه دچار کمبود وزن هستند ترس شدیدی از افزایش وزن دارند. پیگیری سخت گیرانه ای برای لاغری دارند و تمایلی به حفظ وزن طبیعی و سالم ندارند. وزن و شکل بدن تاثیر شدیدی بر عزت نفس آنها دارد. تصور نادرستی از فرم بدن و وزن خود دارند. اغلب، وسواس فکری نیز وجود دارد؛ به عنوان مثال، بسیاری از افراد مبتلا به آنورکسیا دائما به افکار مربوط به غذا گرفتار هستند و برخی نیز ممکن است به طور وسواس گونه‌ای دستورالعمل های غذایی را ذخیره کنند. چنین افرادی ممکن است در غذا خوردن در انظار عمومی دچار مشکل باشند و تمایل شدیدی به کنترل محیط شان دارند. انواع آنورکسیا نوع محدود کننده: افراد مبتلا به نوع محدود کننده تنها از طریق رژیم غذایی، روزه داری و ورزش مفرط وزن کم میکنند. نوع پر خوری افراطی: افراد مبتلا به نوع پر خوری افراطی ممكن است یا به مقدار زیاد و یا بسیار اندک غذا بخورند. آنها در هر دو مورد، بعد از خوردن غذا با استفاده از فعالیت‌هایی از جمله استفراغ، مصرف ملین یا داروهای مُدِر(ادرار آور) و یا ورزش بیش از حد اقدام به پاکسازی میکنند. بی اشتهایی می‌تواند برای بدن بسیار خطرناک باشد و با گذشت زمان ممکن است باعث بروز مشکلاتی از جمله پوکی استخوان، ناباروری، شکنندگی مو و ناخن ها بشود. همچنین باعث افزایش موهای نرم و کرک مانندی می‌شود که سراسر بدنشان را می‌پوشاند و در موارد جدی تر می‌تواند منجر به نارسایی قلب، مغز و نهایتا مرگ شود. 2. بولیمیا یا پر خوری عصبی (Bulimia Nervosa) بولیمیا (پر خوری عصبی) یکی دیگر از اختلال‌های تغذیه‌ای شناخته شده است که همانند آنورکسیا بیشتر در دوران نوجوانی و اوایل بزرگسالی رشد می‌کند و به نظر می‌رسد شیوع آن در مردان کمتر از زنان است. افراد مبتلا به بولیمیا اغلب در یک دوره نسبتا کوتاه مقادیر زیادی از مواد غذایی غیر معمول مصرف میکنند. هر مرحله از پر خوری, معمولا تا جایی ادامه می‌یابد که فرد به شدت احساس سیری می‌کند و دچار عذاب وجدان شود. علاوه بر این، فرد در هنگام پر خوری معمولا احساس می‌کند که نمی‌تواند از خوردن غذا یا کنترل میزان مصرف آن جلوگیری کند. پر خوری می تواند با انواع غذاها اتفاق بیافتد؛ اما اغلب با غذا هایی رخ می‌دهد که فرد به طور طبیعی از مصرف آن اجتناب می کند. افراد مبتلا به بولیمیا پس از خوردن غذا سعی در پاکسازی کالری مصرف شده و کاستن ناراحتی های روده میکنند. رفتار های پاکسازی رایج عبارتند از؛ استفراغ اجباری، روزه داری، استفاده از داروی ملین و داروی مُدر (ادرارآور)، تنقیه و ورزش مفرط. علائم ممکن است بسیار شبیه به نوع پر خوری یا پاکسازی از زیر گروه‌های آنورکسیا باشد؛ اما با این حال افراد مبتلا به بولیمیا معمولا به جای کمبود وزن، وزن نسبتا طبیعی خود را حفظ میکنند. علائم رایج پر خوری عصبی پر خوری های بی رویه با احساس عدم کنترل بر آن رفتار های غلط پاکسازی معده و روده برای جلوگیری از افزایش وزن از بین رفتن اعتماد به نفس بر اثر به هم ریختگی شکل و وزن بدن ترس از افزایش وزن، با وجود داشتن وزن طبیعی عوارض جانبی بولیمیا ممکن است شامل التهاب و گلو درد، تورم غدد بزاقی، ساییدگی و پوسیدگی دندان، ریفلاکس اسید معده، تحریک روده، کمبود آب بدن و اختلال های هورمونی باشد. همچنین در موارد جدی تر می‌تواند باعث ایجاد عدم تعادل در مواد محلول بدن مانند سدیم، پتاسیم و کلسیم شود که می‌تواند منجر به سکته مغزی یا حمله قلبی شود. 3. اختلال پر خوری (Binge Eating Disorder) پر خوری به عنوان یک اختلال تغذیه ای شناخته می شود که یکی از شایع ترین اختلال های تغذیه ای حال حاضر دنیا به ویژه ایالات متحده است. اختلال پر خوری به‌طور معمول در دوران نوجوانی و در اوایل بزرگسالی شروع می‌شود و به مرور نیز پیشرفت می کند. افراد مبتلا به این اختلال علائم مشابه با مبتلایان به بولیمیا یا پرخوری افراطی از زیر گروه آنورکسیا را دارند. به عنوان مثال، این افراد به طور معمول مقادیر زیادی از غذا را در یک زمان کوتاه می خورند که اغلب خارج از کنترل آنهاست؛ اما بر خلاف دو اختلال قبلی, مبتلایان به این اختلال مصرف زیاد کالری را محدود نمی‌کنند و یا از رفتار های پاک کننده مانند استفراغ یا ورزش بیش از حد برای جبران این مشکل استفاده نمی‌کنند. نشانه های رایج اختلال پر خوری غذا خوردن سریع و به مقدار زیاد با وجود اینکه فرد گرسنه نیست. خارج از کنترل بودن اشتها در طول دفعات غذا خوردن. بروز احساس پریشانی همچون شرم، انزجار و گناه در زمانی که فرد به رفتار پر خورانه خود فکر می‌کند. از رفتارهای پاکسازی همچون محدود کردن کالری دریافتی، استفراغ، ورزش مفرط، استفاده از مسهل یا دارو های مُدر (ادرار آور) برای جبران پر خوری استفاده نمی‌کند. افراد مبتلا به اختلال پر خوری اغلب دارای اضافه وزن هستند. این اختلال ممکن است باعث افزایش عوارض اضافه وزن همچون بیماری قلبی، سکته مغزی و یا دیابت نوع 2 شود. 4- پیکا پیکا یکی دیگر از اختلال های تغذیه ای است. مبتلایان چیزهایی می‌خورند که غذا محسوب نمی‌شوند. در واقع این افراد تمایل به مصرف مواد غیر خوراکی همانند یخ، خاک، گچ، صابون، کاغذ، مو، پارچه، پشم، سنگریزه، مواد شوینده و یا نشاسته ذرت دارند. پیکا می‌تواند در بزرگسالان هم به اندازه کودکان و نوجوانان رخ دهد؛ اما با این حال گفته می‌شود بیشتر در کودکان، زنان باردار و افراد دارای معلولیت ذهنی مشاهده می‌شود. مبتلایان به پیکا ممکن است در معرض افزایش خطر مسمومیت، عفونت، صدمات روده و سوء تغذیه باشند. بسته به مواد خوراکی، پیکا ممکن است مهلک و کشنده باشد. 5. اختلال نُشخوار (rumination disorder یا Merycism) اختلال نُشخوار کردن یکی دیگر از اختلالات غذایی است که اخیرا شناخته شده است. این اختلال شرایطی را توصیف می‌کند که در آن شخص مواد غذایی خود که قبلا خورده و فرو برده را قی می‌کند و دوباره آن را می جود و سپس آن را فرو می برد و یا اینکه آن را بیرون می‌ریزد. نشخوار کردن معمولا در 30 دقیقه اول پس از صرف غذا اتفاق می افتد و بر خلاف رفلاکس، به خواسته خود فرد است. پیکا می‌تواند در دوران شیر خوارگی، کودکی و بزرگسالی ایجاد شود. این اختلال در نوزادان بین 3 تا 12 ماه رشد می‌کند و اغلب به خودی خود از بین می رود؛ اما کودکان و بزرگسالان برای رفع این وضعیت معمولا نیاز به درمان دارند. اگر این اختلال در دوران کودکی درمان نشود، منجر به کاهش وزن و سوء تغذیه می شود که می تواند بسیار مهلک و مرگبار باشد. مبتلایان بزرگسال به این اختلال ممكن است در میزان غذای مصرفی خود به ویژه در اجتماع دچار محدودیت شوند و این امر سبب کاهش وزن آنها می‌شود و در نتیجه دچار کمبود وزن می شوند. 6. اختلال اجتناب / محدودیت غذا (ARFID) اختلال اجتناب / محدودیت غذا (ARFID) یک نام جدید برای یک اختلال قدیمی است. در واقع این نام جایگزین «اختلال تغذیه ای شیر خوارگی و خردسالی» است که پیش تر شناخته شده بود و در تشخیص برای اختلال کودکان زیر 7 سال مطرح می‌شد. اگر چه ARFID به طور کلی در دوران خردسالی یا کودکی رشد می‌کند اما می تواند تا بزرگسالی ادامه یابد. به علاوه در مردان و زنان به یک اندازه رایج است. مبتلایان به این اختلال به دلیل عدم علاقه به غذا خوردن، رنگ، بافت و درجه حرارت غذا و یا حس نکردن بو و طعم غذا دچار این نوع از اختلال می‌شوند. علائم رایج ARFID اجتناب از مصرف غذا که باعث جلوگیری از دریافت کالری یا مواد مغذی کافی می‌شود. ایجاد عادت های غذایی متفاوت که با روال عادی زندگی مانند غذا خوردن با دیگران مشکل ایجاد می‌کند. کاهش وزن و رشد ضعیف سن و قد. نقص دریافت مواد مغذی و وابستگی به مکمل‌ها. توجه به این نکته ضروری است که ARFID فراتر از رفتار های طبیعی همانند به سختی غذا خوردن در کودکان نوپا یا مصرف غذای کمتر در افراد مسن است. دیگر اختلالات تغذیه ای علاوه بر شش اختلال ذکر شده در بالا، اختلال های تغذیه ای کمتر شناخته شده دیگری نیز وجود دارند که به طور کلی در یکی از سه مورد زیر قرار می‌گیرند: اختلال پاکسازی مبتلایان به این اختلال اغلب از رفتار های پاکسازی مانند استفراغ، استفاده از ملین و دارو های مُدر (ادرار آور) یا ورزش مفرط استفاده میکنند تا وزن و شکل بدن خود را کنترل کنند. با این حال، آنها پر خوری نمی کنند. سندروم شب خوری یا خوردن شبانه (NES) افراد مبتلا به این سندروم اغلب پس از بیداری بیش از حد غذا می خورند. اختلال تغذیه یا خوردن نا مشخص (EDNOS) این اختلال شامل هر گونه شرایط ممکن دیگری است که علائم شبیه به اختلال های تغذیه ای دارند اما با هیچ یک از مقوله های بالا تناسب ندارند. یکی از اختلال هایی که ممکن است اخیرا تحت اختلال EDNOS قرار بگیرد، آرتورکسیا است که با وجود اینکه به طور فزاینده ای در رسانه ها و تحقیقات علمی ذکر شده اما تا به حال به طور رسمی به عنوان یک اختلال تغذیه ای جداگانه توسط DSM به رسمیت شناخته نشده است. مبتلایان به آرتورکسیا معمولا تمرکز وسواس گونه ای در تغذیه سالم دارند تا حدی که زندگی روزمره آنها را مختل کند. به عنوان مثال فرد مبتلا ممکن است کل گروه های مواد غذایی را از ترس اینکه نا سالم باشند، حذف کند. این وضعیت می تواند منجر به سوء تغذیه، کاهش شدید وزن و استرس های عاطفی شود و فرد مبتلا به ندرت در اجتماع غذا میل کند. افراد مبتلا به آرتورکسيا به ندرت بر کاهش وزن تمرکز میکنند؛ در عوض ارزش، هویت و رضایت آنها بستگی به این دارد که چقدر با قوانین رژیم غذایی که بر خود تحمیل کرده، مطابقت داشته باشد. کلام آخر تمامی موارد ذکر شده بالا برای ارائه درک بهتر از شایع ترین اختلال های تغذیه ای و بر طرف کردن تصورات غلطی است که درباره این بیماری وجود دارد. اختلال های تغذیه ای نوعی اختلال روانی هستند که عواقب جسمی و روانی خطرناکی دارند و جزو عواطف و مراحلی از زندگی نیستند که مبتلایان آگاهانه آن را انتخاب کرده باشند. اگر شما دچار یک اختلال تغذیه ای هستید و یا فردی که ممکن است مبتلا به آن باشد را می‌شناسید، از پزشک مراقبت‌های بهداشتی که متخصص اختلال های تغذیه ای است، کمک بگیرید. منبع: healthline " ,"datePublished":"2019-09-12T22:43:21+04:30","dateModified":"2020-03-14T11:05:38+03:30","mainEntityOfPage":"Article", "publisher" : [{"@context" : "https://schema.org", "@type" : "Organization", "name" : "jameesalamat.com - جامعه سلامت", "url":"jameesalamat.com", "logo": { "@type": "ImageObject", "url": "jameesalamat.com/themes/custom/winter/logo.png", "width": "300px", "height": "83px" }}] }
افزودن دیدگاه جدید