پس از مدت کوتاهی این چرخه بار دیگر آغاز میشود و بدین ترتیب شخص مکرراً موهای خود را میکند. در بسیاری از موارد قبل از کندن، فرد دستهای از موهای خود را دور انگشت میپیچد.
علائم و نشانه های تريکوتيلومانيا یا اختلال کندن مو
- کندن مکرر مو که موجب از دست دادن قابل توجه موها شود. به طور معمول از پوست سر، ابرو یا مژه، اما گاهی اوقات از مناطق دیگر بدن، قسمت هاى درگير ممکن است با گذشت زمان تغيير يابند.
- احساس فزاينده تنش بلافاصله قبل از کندن مو يا هنگام مقاومت در مقابل رفتار.
- احساس شادی، رضايت يا آرامش با کندن و یا کشیدن مو.
- اين اختلال با ساير اختلالات طبی، بهتر توجيه نمیشود و به علت يک بيماری عمومی (مثلاً مشکلات پوستی) نيست.
- ریزش یا از بین رفتن موی قابل توجه مانند موهای کوتاه شده یا نازک شدن یا طاس شدن قسمت های پوست سر یا سایر نواحی بدن از جمله مژه و ابرو های کم پشت
- اين اختلال باعث نارضایتی قابل توجه از نظر بالينی يا نقص در عملکرد اجتماعی، شغلی يا ساير حيطههای مهم عملکردی میشود.
- جویدن یا خوردن موهای کشیده شده
- بازی کردن با موهای کشیده شده یا مالیدن آن روی لب یا صورت خود
- پریشانی یا مشکلات قابل توجهی در محل کار، مدرسه یا موقعیت های اجتماعی مربوط به اختلال کندن موها
بسیاری از افرادی که تریکوتیلومانیا دارند، ناخن های خود را می خورند یا لب هایشان را می جوند. بعضی اوقات کشیدن موها از حیوانات خانگی یا عروسک یا از مواد مانند لباس یا پتو ممکن است نشانه ای باشد. اکثر مبتلایان به اختلال وسواس کندن مو، مو را در مواقع تنهایی می کشند و عموماً سعی می کنند این اختلال را از دیگران پنهان کنند.
میزان شیوع اختلال کندن مو در بین افراد
این اختلال بیشتر، افراد در سنین قبل یا اوایل نوجوانی را گرفتار می کند. یک بیماری روانی است که در آن فرد به طور عادتی موهای خود را می کند. این بیماری در پسربچهها شایعتر از دختر بچهها است، حال آنکه در افراد بالغ خانمها بیش از آقایان مبتلا میشوند. حداکثر شیوع در دختر خانمهای نوجوان ۱۲ تا ۱۷ سال است.
عادت کندن مو به طور تدریجی و ناآگاهانه در بیمار شروع میشود و ممکن است تا جایی که منجر به کندن تمام موهای سر شود ادامه یابد. این بیماران غالبا” کندن مو را انکار نمیکنند ولی قادر به کنترل عمل خود نیستند.
در معاینه موهای قطع شده به فواصل متفاوتی از پوست سر دیده میشود و پوست سر از سلامت کامل برخوردار است. حاشیه موها معمولا” دست نخورده است و در مرکز به شکل کاسهای موها قطع شدهاند. این بیماران باید تحت درمانهای روانپزشکی قرارگیرند. اکثر بیماران موی سر خود را می کنند به طوری که در طی مدت زمان طولانی ناحیه ای بدون مو ایجاد می شود (این ناحیه بدون مو می تواند ابرو، موی ناحیه تناسلی یا زیر بغل باشد). با مشخص شدن منشاء ژنتیکى این بیمارى پزشکان بهتر قادر به درمان آن خواهند بود.
زمان شروع علائم اختلال کندن مو
استرسهای روانی در شروع تریکوتیلومانیا (اختلال کندن موی سر) نقش دارند. بیماری افسردگی با تریکوتیلومانیا ارتباط زیادی دارد و بسیاری از افراد دچار این حالت از افسردگی رنج میبرند.
شکایات ممکن است در ابتدا در طی دوره های غیر فعال در کلاس درس, در حین تماشای تلویزیون, یا در بستر هنگاهی که هنوز به خواب نرفته است بروز کنند. والدین به ندرت این رفتار را می بینند. در بسیاری از کودکان تریکوتیلومانیا با بستری شدن در بیمارستان با مداخلات طبی, مشکلات خانه یا مشکلات مدرسه شروع میشود.
مواردی نیز با حسادت شدید بین خواهر و برادر ها, یک رابطه مختل بین والدین و کودک, و عقب ماندگی ذهنی, رخ میدهند. در تریکوتیلومانیاهائی که در سنین بلوغ یا بزرگسالی شروع میشود, میزان بروز و همراه بودن با بیماری روانی وسواس واضح و شدید بیشتر است.
عوارض اختلال کندن مو
وسواس کندن مو درجات و انواع مختلفی دارد. معمول ترین منطقه کندن مو، سر به ویژه جلو و فرق سر است. کندن ابرو، مژه و موی صورت هم رایج است و در مواردی کندن موهای زائد بدن نیز مشاهده می شود. برخی بیماران فقط با موهای خود بازی می کنند یا آنها را می کشند؛ برخی دیگر، موها را از وسط نصف می کنند. در برخی موارد، بیمار پس از کندن مو، ریشه آن را مزمزه می کند و حتی می بلعد. یکی از علل رایج جستجوی درمان، توده انبوه مو در داخل معده است که موجب مشکلات شدید گوارشی می شود.
درمان اختلال کندن مو
از آنجایی که اضطراب همواره به عنوان عامل ایجاد و تشدید بیماری مطرح میباشد، ایجاد محیطی امن و به دور از تنش در کم شدن علائم بیماری بسیار مؤثر است. لازم است کسانی که با بیمار در ارتباطند، از سرزنش یا توبیخ وی بپرهیزند و با روشهای حمایتی که توسط درمانگر به آنها آموزش داده میشود، فرد را در راستای بهبودی یاری نمایند. درمانهای دارویی متداول عبارتند از داروهای ضد اضطراب، ضد افسردگیها و داروهای آنتیسایکوتیک و تثبیت کننده خلق که البته هر کدام از درمانها موردی میباشد.
درمانهای غیردارویی موفق تریکوتیلومانیا (اختلال کندن موی سر) عبارتند از هیپنوتراپی و درمانهای رفتاری (مانند بیوفیدبک، پایش و کنترل خود، حساسسازی، معکوس سازی رفتار عادتی و درمانهای بیزار کننده). چیزی که مهم است این است که این ناراحتی میتواند همراه با خیلی دیگر از ناراحتی های اعصاب و روان همزمان باشد و یا حتی خود عارضه ای از سایر ناراحتی های اعصاب و روان باشد لذا تشخیص اولیه دقیق بسیار در درمان صحیح موثر است.
برای دسترسی به فهرست مراکز مشاوره و متخصصین روانشناسی روی لینک های زیر کلیک نمایید:
مرکز مشاوره
مرکز مشاوره شمال تهران
مرکز مشاوره جنوب تهران
مرکز مشاوره غرب تهران
مرکز مشاوره شرق تهران
روانپزشک خوب در تهران
افزودن دیدگاه جدید