سلام من ۱۴ سالمه فکر کنم افسردگی گرفتم عصبی میشم ناامید هستم دوست دارم کسی بهم آرامش بده یا دردل کنم ولی نمیشه چیکار کنم

سلام من ی دختر 20 ساله هستم و تقریبا 6 ساله ک افسردگی دارم
ریشه یابی هم کردم و علت رو فهمیدم ولی نمیتونم اونو از بین ببرم چیکار کنم؟

با سلام
من به دلیل شکست عشقی که خوردم در مقطعی دچار افسردگی شده بودم که البته کمی هم با حس انتقام همراه بود.
شب و روز برام خیلی سخت میگذشت مخصوصا اینکه میدیدم طرف مقابلم داره به زندگی عادیش ادامه میده بدون اینکه مشکلی داشته باشه یا شرمنده باشه.
در نهایت این فشارهای عصبی باعث شد به یه مشاور مراجعه کنم که ایشون هم روند درمان رو با جلسات مختلف شروع کردند.
اما در میان راه تشخیص دادند که باید به روانپزشک مراجعه کنم و برای ادامه جلسات دارو درمانی هم بکنم تا بیشتر جواب بگیرم.
بعد از مصرف دارو خیلی از افکار مسخره ای که اون زمان داشتم به چشمم مضحک میومد و خودم هم احساس بهتری داشتم.
روند درمان زیر نظر مشاور روانشناس ادامه پیدا کرد و دارو ها هم کم کم کمرنگ تر شدند تا در نهایت ۲ ماه پیش کامل قطع شدند.
امروز حال خیلی بهتری دارم.
احساس میکنم آدم یکسال پیش نیستم.
و به این نکته مهم پی بردم که داشتن حال خوب خیلی قیمتی و ارزشمنده، این یه شعار نیست. وقتی پول جلسات مشاوره رو میدادم که حداقل هر جلسه بین ۱۰۰ تا ۱۷۰ هزار تومنه یا پول دارو میدادم که اونم هر دوره ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزارتومن بود به اینی که گفتم رسیدم.
امیدوارم هرگز کسی اجازه نده که چیزی اون رو به این مرحله برسونه و اگر رسید حتما راه صحیح رو برای درمان انتخاب کنه.
ممنون از جامعه سلامت بابت این مطلب خوب و عالی...

سلام
لطفا در مورد افسردگی پس از زایمان هم مطلبی رو قرار بدین.
ممنون

سلام‌ من یه انسانم
۱۴ سالمه
فک کنم ۲ ساله افسردگی دارم
دلیلش هم نمیدونم
اما وزنم زیاد شده
۴۰ ک بودم شدم ۶۵ ک
همش داد میزنم
۳ بار از مدرسه بیرونم کردن
یه دفعه ای سردم میشه
هر جا خوندم هیچی نفهمیدم
۲ بار رفتم بالا پشت بوم
اگه بخاطر انتن تلویزیون نبود الان مرده بودم
میرم بیرون اذیت میشم
دوس دارم برم بیرون داد بزنم منم تو این دنیا هستم
منم ادمم
نه ترب
هیچکس هوامو نداره
واس خودم داستان میسازم تو ذهنم
دوستامو بخواطر افسردگی از دست دادم
ادمین یه چیزی بگو
کمکم کن

من دچار خودانتقادي زياد و نااميدي و بدبين بودن به همه ي اتفاقايي كه قرار بيوفته هستم و در مكان هاي عمومي احساس خوبي ندارم و حتي بيرون رفتن با دوستام هم چون معمولا در مكان هاي عمومي هست بهم حس خوبي نميده و اعتماد به نفس پاييني دارم
و اينكه از اتغيير و اتفاقاتي كه قرار بيوفته ميترسم و مدام در تغييرات زندگيم احساس مرگ در من ايجاد ميشه و بدترين شكل ممكن از اونو ميبينم و ديد مثبتي ندارم
نميدونم بايد چيكار كنم

27 سالمه 5 سال ه افسردگی حاد و بسیار شدید دارم (قبلش هم داشتم بمدت زیاد اما به این شدت نبود) که هیچگونه فعالیت و ارتباط عادی نمیتونم داشته باشم ... تمامی علائم ذکر شده بعلاوه موارد بدتر ازین هم دارم , درگیرم , تمرکز ندارم و از خودم متنفرم ,روزی نیست که آرزوی مرگ نکنم ... به خودکشی هم خیلی فکر کردم و به خودم آسیب هم زدم اما بخاطر خانواده ی مذهبی که دارم و خودم هم اعتقاداتی دارم نمیخوام اون دنیارو هم از دست بدم , بعلاوه اینکه به بعد ازون و حسی که پدر مادرم به این قضیه خواهند داشت فکر میکنم ...برام عجیبه چطور الان زنده ام
متاسفانه در حال حاضر شاغل نیستم واصلا شرایط روحی که باشم رو ندارم , هزینه جلسات مشاوره و داروها در توانم نیست ... کسی هم نمیتونه کمک مالی بکنه چون نمیخوام کسی مطلع بشه (و این هم بگم خانواده من با این که میدونن من مشکل دارم هم کمکی بهم نمیکنن برعکس اگه موضوعی وسط بیافته شماتتم میکنن و هیچگونه کمک روحی ندارم ) شما بگید چکار کنم که هزینه سنگینی هم نداشته باشه تا شاید از خودم نجات پیدا کردم ... خسته ام
معذرت میخوام که این مسائل رو اینجا بیان کردم

من دختر ۲۱ ساله هستم اصلا حوصله هیچی رو ندارم کسی نیست تو این دنیا که دیگه دوستش داشته باشم من همش می خوابم حتی تو طول روز اینقدر خسته میشم که دلم می خواد بخوابم وقتی هم از خواب پا میشم بازم سردرد دارم چند بار می خواستم خودمو بکشم ولی جرئتشو ندارم الانم حوصله هیچی رو ندارم باورزشو مهمونی رفتنم حالم خوب نمیشه یعنی قبلا یکم تاثیر میگذاشت ولی حالا نه دیگه هیچی برام مهم نیست من قبلا خیلی استرسی بودم الان هیچی برام مهم نیست

شونزده سالم بد ازداج کردم لعد از چهار ماه تو عقد حامله شدم خیی افسرده بودم ولی ن خودم ب افسرده بودنم محل میدادم ن بقیه . همه میگفتن وای چجوری بفرستنت خونه بخت .وای مردم چی میگن هیچکس اصن نکران من نبود
بعد از ی ماه رفتم خونه خودم اطرافیالم واسم حرف درآوردن .ک دوست پسر داشتو قبل از عقد خامله شدو . ک کاملا غلطه و افسردگی من بیشتر شد . با هر کسی هم در مورد افسردگی صحبت میکردم میگفت افسردگی بارداریه
تا اینکه بچم ب هفته ماهه دنیا اومد مردمو زنده شدم تا دنیا اومد با آمپول فشارو دستگاهو دو روز درد کشیدن تو بیمارستان .. .همه دنیا رو سرم خراب شد . حالم از مادر شدن تو این سن کم بهم میخورد .ده روز اول تو بیمارستان بودم دقیقا زمانی ک همه مادرا د رحال استراحتن
هر دو ساعت بلند میشدم شیر میدوشیدم با سرنگ میدادم ب بچه ای ک اصلن حسی بهش نداشتم
شوهرمم در روز دو ساعت میومد ی سری ب بچه میزد حالمو میپرسید میرفت .بیشتر لازمش داشتم ولی نبود .
در حالی ک بقیه شوهرا بودن دور زناشون . چند. روز گذشت از بیمارستان خسته شدم گفتم دیگه نمیخوام اینجا بمونم . میخوام برم . کسی قبول نمیکرد . پرستارا میگفتن اینجا نباشی کسی ب بچت شیر نمیده . میگفتم نده . نمیخوامش شوهرم اومد بهش گفتم منو ببر ار اینجا. میگفت ن تو و بچه با هم از اینجا میرین . دیگه واقعا از همه کس نا امید شده بودم . تا الان حرفای اطرافیا گیر دادناشونو . ب زور ب من غذا دادناشونو .تیکه پروندناشونو بزور بچه نگه داشتنو ‌ تو خونه موندن بدون تفریحو و تحمل کردم تقریبا داره میشه ی ساله ولی این حس افسردگی مدام باهامه شاید ی هفته نباشه ولی دوباره سرو کله اش پیدا میشه .هیلی وقته خسته شدم . حوصله ندارم . عصبی ام . بچه گریه میکنه دلم میخواد بزنمش . بقیه درکم نمیکنن حوصله اشپزی ندارم .غذا هم زیاد نمیخورم . شوهرمم صبح میره شب میاد شبم خسته اس نمیشه باهاش حرف شد .دلم تفریح میخواد . بعد از ی سال و نیم عقد و خونه داری ن ی پارک رفتیم باهم ن ی سینما. هیچ جای تفریحی نرفتیم . داغونم الان حوصله هیچ کاریو ندارم امثرا دلم پره گریه میکنم . ی دفعه گر میگیرتم . بخاطر اینکه دوباره ی بچه دیگه نیاریم قرص میخورم ک خب اونم بیشتر اعصابمو میریزه بهم .اصلا احساس ارامشو خوشبختی ندارم .پیش روانشناسم نمیتونم برم .همینطور ک توضیح دادم از خونه زیاد بیرون نمیرم .بچه کوچیکو هوای سرد و ی شوهر بیخیال
ک یکی دو ماهی میشه دارم تو جیبش قرص متادون میبینم همش فکرم مشغوله ک چرا میخوره . کی معتاد شد ک الان بخواد ترک کنه بهشم میگم قرص چی میخوری میگه قرص نمیخورم کسشعر نگو
ابراز علاقشم فقط تو رختخوابه اونم وقتهایی ک بخواد کاری کنه .
همه فکرم رفته رو اعتیادش
خیلی طولانی شد معذرت

سلام من یه پسر سیزده ساله هستم به یکی علاقه مند شدم ولی نمیدونم با ید چه طوری بهش بگم هر جا میرم فکرم درگیره بی حوصله هستم به هیچ چیز علاقه نشون نمیدم هرجا که باشم میرم یه گوشه برای خودم میشینم با کسی حرف نمی زنم

سلام من 19 سالمه و اکثر علائم افسردگی مثل عصانیت و کج خلقی,درد بی دلیل ,خستگی مفرط,ناامیدی و خود انتقادی بسیار زیاد رو دارم ولی همراه با این علائم درد در اطراف قلبم هم هست و تپش قلب دارم و خیلی هم کم میخوابم.معمولا ساعت 3 تا 4و نیم صبح خوابم میبره و7 تا 8صبح بیدار میشم چی کار باید بکنم

سلام،من یک دختر 16ساله هستم که باوجود سن کمم تجربه یکبار افسردگی رو دارم و تونستم به تنهایی درمانش کنم؛اما دوباره حس میکنم بعداز یکسال به علت یکسری مسائل خصوصی دوباره با این مشکل مواجه شدم،وصدالبته نمیخوام قبول کنم که بازهم دچار این مشکل شدم،من به شدت خود انتقادم،همیشه خسته هستم،ناامیدهستم،واز اول بچگیم آدم عصبی بودم که الان خیلی بیشتر شده و جدیدا دوست دارم مدام بخوابم،ودیگه علاقه ای به بیرون رفتن ندارم.ضمنا پدر و مادر من به این مسائل توجهی ندارن و مدام میگن به خودت تلقین میکنی درضمن به علت استرس زیاد به گفته متخصص دو دوره آرامبخش مصرف کردم.

سلام من 17 سالمه .یکبار ب علت شکست عشقی دچار افسردگی شدم ولی کم کم تونستم ب کمک رونشناسا حالم خوب بشه .ولی الان ب علت برخی مشکلات و خاطره هایی که بصورت حضوری دچارشون میشم بطوری ک هر خاطره ی بد و ازار دهنده ای ک داشتم الان دارن برام تکرار میشم و این چنین مسائل منو دوباره دچار اختلال روحی میکنه.
و من ب دلیل داشتن گذشته ی تلخم و زجر هایی ک کشیدم نمیخوام اون روزارو دوباره ببینم .فقط الان شب و روزم گریه شده جیغ میکشمو دستامو رو سرم فشار میدم و با فریاد میگم نه نمیزارم اون روزارو دوباره ببینی.لطفا کمکم کنین

سلام خانوم ۳۴ساله هستم فکر میکنم دچار افسردگی شدید هستم به شدت عصبی تندخو شدم خیلی زود رنج.اصلا دوست ندارم نه جایی برم ونه کسی بیاد منزلم از هر حرکت بچه هام ناراحت میشم ۶ماه زایمان دوم کردم که دوقلو هست ازوقتی که این بچه ها به دنیا اومدن حتی یک بار هم نتونستم با همسرم تنهایی بخوابم یا بیرون بدم اونم شبها بدون ما تواتاق تنها میخوابه و این مسئله بیشتر غذابدم میده احساس پوچی وبه درد نخوری میکنم لطفا راهنماییم کنید خواهش میکنم درضمن به شدت هم افزایش وزن داشتم.وهمش دلم میخواد روضه گوش کنم و بزنم زیر گریه

سلام من یه زنه۲۸ساله هستم.نزدیکه۴ساله ازدواج کردمو ی دختر۱ساله دارم.همه ی علائم افسردگیو دارم ولی تا حالا اصلا به مشاوره مراجعه نکردم اصلا حوصله هیچیزو هیچکسو ندارم عاشق شوهرم بودم ولی الان حسی ک بهش ندارم هیچ حتی حس میکنم ازش متنفرم شدم مدام تو دلم میگم ازت متنفرم با اینکه اون هنوزم عاشقه منو زندگیشه.بهش بدبینمو از زندگیم متنفرم.فقط دلم میخواد تنها باشم حتی حوصله ی بچمم ندارم واقعا خسته ام شما بگین چکار کنم

سلام من تازه 27 ساله شدم. یه دختر موفق توی کار و درس .کارشناسی ارشد دارم و توی دارو سازی کار میکنم. ادم جذابی هستم همه دوسم دارن ولی خودم از خودم متنفرم زیاد دچار افسردگی میشم بعد چند ماه اوکی میشه ولی باز شروع میشه همش گریه میکنم . با کسی حرف نمیزنم یا میزنم با دادو بی داد.همش دوست دارم بمیرم احساس پوچی میکنم دوست دارم با یکی اشنا شم ولی نمیتونم خیلی ادما میان سمتم ولی من پسشون میزنم دیگ نمیدونم باید چیکار کم :(

به نام خدا

سلام وقت بخیر

آیا نگران هستید؟
یک لحظه به تمام نگرانی ها یی که داریدفکر کنید.... و اگر امکان داره کاغذ و قلم دارید بردارید......تمام نگرانی هاتون رو روی کاغذ بنویسید..... وقتی همه رو یادداشت کردید......حالا بهشون نگاه بنداز میتونی اونها رو به دو دسته تقسیم کنی ...... لولین دسته اونهایی هستند که از کنترل تو خارجن و نمی تونی شخصا کار خاصی براشون انجام بدی ....... مصلا چیزهایی که به یه آدم دیگه وبسته ست......یا به تغییرات کهی زمین ربط داره یا به مرگ و زندگی یکی دیگه..... و دسته دوم اونهایی هستن که تو میتوی براشون کری بکنی .... مثل سرایط کاریت یا تغییر وصغ زندگیت یا ادامه تحصیلت یا هدف گذاری و چیزهایی از این فبیل

خوب حالا بذار بهتون بگم آدم های موفق دنیا چکار می کنن؟
اونها هر چیزی رو که مربوط به دسته اول هست و از حیطه قدرت اونها خارجه رو صرفا می پذیرن و به خودشون می گن همین که هست .... اما در ارتباط با دسته دوم نگرانی ها...... یعنی اونهایی که میشه براشون کاری کرد یا اصطلاحا در حیطه نفوذ اونهاست.
آدم های موفق تمام تمرکزشون رو روی این دست از مسایل میذارن و با تمام وجود برای تغییر اونها به شرایط قدم بر می دارن

پس از این به بعد وقتی نگرانی از مسئله ای برات پیش اومد ....اول باید دقت کنی ببینی که آیا در حلقه نفوذ تو هست یا نیست!

اگر نبود که خوب تکلیف روشنه و فقط بپذیرش و بگو همینه که هست.... اما اگر در حلقه ی نفوذت قرار داشت با تمام وجود باید براش کاری بکنی.
اول توکلت به خدا و با تمام قوا برای حلش قدم برداری و اونوقت می بینی که چقدر راحت تر از پس مسائل زندگیت برمیای

همین روش به شدت باعث کم شدن اثر افسردگی خواهد بود.

شاد باشید

سلام من یه دختر 18ساله هستم...تو سن 13سالگی ازدواج کردم ولی دوسش نداشتم الان نزدیک 3سالی میخایم از هم جداشیم ولی پسره داره اذیتم میکنه...از طرفیم حس میکنم همیشه تنهام هیچکیو ندارم واسه هیچکی مهم نیستم حوصله بیرونو هیچوقت ندارم همیشه دلم میخواد بخوابم ولی خوابم نمیبره چندبار قرص خوردم فقط برم تو کما ببینم برا کسی مهمم یا نه ولی نشد دیگه کم اوردم نمیدونم چیکار کنم حتی یه بار پیش روانپزشک هم رفتم ادامه هم دادم ولی تاثیری نداشت....لطفا کمکم کنید

سلام مردی ۵۲ ساله هستم حدود دوسال پیش علائم افسردگی باعث شد به روانپزشک مراجعه کنم با مصرف دارو آلونتا بعضی از علائم دیگه وجود نداره ولی نا امیدی و بی علاقگی هنوز وجود دارد حتی بچه ها و همسرم را دیگه دوست ندارم خیلی وقت هست که واقعا خوشحال نشدم به زندگی بی علاقه هستم وگاهی آرزوی مرگ میکنم دکترم هم با معاینات بالینی میگه وضع روحی من خوبه مگر درمان افسردگی چقدر زمان میبره

سلام من‌ ۱۴ سالمه چیزایی ک‌ خوندم نشون داد افسردگی‌ دارم یکی دو ماهیم میشه به یکی علاقه دارم احساس میکنم از اون موقع شروع شده بدون اینکه وقتش باشه میخندم مثلن سر کلاس امروز ولی وقتی اوضاع خیلی باحال باشه سرمو میزارم رو میز گریه میکنم امروز اینجوری بودم دوستام گفتن افسرده شدی دکترم نرفتم فکر کنم بخاطر اینه که نمیتونم علاقمو نشون بدم به کسی که دوسش دارم من یه بیماری ام دارم که خیلی وخیمه بخاطرش صد بار دکتر رفتم الانم روزی بیشتر از ۵ تا قرص میخورم وضعیت خیلی بدیه افسردگی ام اضافه شده به خونوادم میگم ولش کنین درمان نشه میگن چون دختری باید درمان بشی وگرنه آبرومون میره اصن منو درک نمیکنن ولی میدونم که دوسم دارن الان اگه بگم افسردگی ام دارم قطعا دکتر نمیبرن چون مامانم از دکتر حالش بهم میخوره چجوری خودم حلش کنم دارم دیوووووونه میشم:(

سلام من ۱۵سالمه و حقیقتا نمیدونم چ حسی دارم زود عصبی میشم و از کوره درمیرم اکثر اوقات حوصله ندارم تو خونه کاری انجام بدم اگرم برم بیرون ترجیح میدم فق قدم بزنم چند سالیه که اکثرا شبا بیدارم و روزا خواب مدتی هم میشه ک تو ی رابطه شکست خوردم و یجورایی ی درگیری فکری ب بقیع مشکلات خانوادگیم اضافع شدهاز پدر مادرم حدود دو سه ساله سرد شدم و احساس پوچی و تنهایی میکنم واقعا نمیدونم چ حسی دارم یا بهترع بگم کلا به هیچ چیز هیچ حسی ندارم و بازم احساس پوچی و بیمصرفی میکنم نمیدونم افسردگی دارم یا ن اکثر اوقات بی حال و کسلم باید چیکار کنم؟

باسلام من یک خانم 28ساله ام دچار افسردگی شدید شده ام از خودم زندگی ام از همه چیز سیر شده ام دلم می خواهد که بمیرم اما نمیشه خدایا کمکم کن تا افسردگی ام خوب بشه ادمین لطفا جواب بده در برابر این افسردگی شدید چه کار کنم دارم نابود میشوم

سلام من ۳ ماه فلوکسیتین مصرف کردم حالا بدون هماهنگی با روانپزشک قطعش کردم دچار افزایش وزن شدم و اتهام خیلی زیاد شده چکار کنم

سلام من قبلنا هر اتفاقى ميفتاد عمرا گريه ميكردم نه اينكه غرورم بشكنه كلا ادم زودرنجى نبودم اما الان حتى با يه حرف و حتى شوخى انقدر گريه ميكنم كه سردرد و چشم درد امونم رو ميبره جديدا هم نشون هايى مثل لرزش سر يا مثلا استرس بيخودى كه قبلا نبوده احساس ميكنم

چقد عجیبه ادما از بیرون چقد شادن از درون چقد تنهان هر چند من رو هم هر کی از بیرون میبینه میدونه که تنهام هم خوبه هم بد ولی بدش بیشتره وقتی ۹ سالم بود مامان و بابام از هم جدا شدن و دگ مامانم رو ندیدم تا الان ک ۱۹ سالمه حسرت ی زندگی معمولی همیشه ب دلم موند پیش عمم زندگی میکردم ولی اصلا خوب نبود من خانوادمو میخاستم بابام ی مدت حالت روحیشو از دست داده بود بیمارستان بستری بود خیلی سخت بود واقعا دوران بدی بود امیدوارم تو زندگیه هیچکس اتفاق نیوفته امسال کنکور دارم با کلی انگیزه شرو کردم برای ساختن ی زندگیه جدید ولی بخاطر ی اشتباه کلی تایم از دست دادم و الان زیاد فرصتی ندارم کلافم هیچ دوستی ندارم و از همه بدم میاد نمیتونم کسیو دوست داشته باشم نسبت ب همه بدبینم به خودکشی هم فک کردم ولی میترسم از خدا اصلا نمیدونم چیکا کنم هیچ جا فعالیتی ندارم فضای مجازی فضای واقعی هیچ جا هیچکس نمیخام کاری ب کارم داشته باشه میخام تنها باشم ازین ک کسی اسممو صدا بزنه بدم میاد کلی هدف کلی ارزو حالا روب رو شدن با ی عالمه ناامیدی خستم ولی تهه وجودم ی کم قدرت میبینم نمیدونم چیکار کنم ممنون میشم کمکم کنید

سلام دختری ۲۰ ساله هستم کل علائم افسردگیو دارم بدبین بشدت افزایش وزن ب شدت هرروز هفته بی دلیل ناراحت کارم شده دعوا با اطرافیانم کسی جرئت نداره تو بگه نیپرم بهش بخدا دست خودم نیس هودم نمیخام اینجوری باشه نمیدونم چ کنم جالب اینجاس خودم دانشجوی روانشناسیم:)

من کلا گوشه گیر شدم حوصله دوست و اشنا و هیچکسو ندارم و نسبت به هیچ چیزی علاقه ای ندارم و کلا از اینده و زندگی‌کردن تاامیدم و حتی بیرونم دوس ندارم‌برم دوس دارم تنها باشمو هیچکسو نبینم

من 26سال دارم یه دختر 5ساله دارم حوصله هیچ کسی رو ندارم صبح تا شب یه جا دراز میکشم تا مجبور نشم هیچ کاری نمیکنم هیچ چیز منو خوشحال نمیکنه همیشه استرس دارم مشکلات خواب دارم بی حال وخسته هستم و همیشه کابوس مبینم شوهرم میگه تلقین میکنی به خودت که افسرده هستی با وجود همه این علایم

سلام من نزدیکه ۱ هفتس که به دلایلی مجبود به واگذاری سگم شدم و ظاهرا تمام علائم بالا رو در رابطه با افسرگی دارم الان بهترین کار برای بهبود وضعیت چیه !

سلام من ی دختر 21 ساله هستم احساس میکنم کسی منو دوس نداره بعد از طلاقم تو دوران نامزدی حالم خیلی بده پریشونم مدام با خودم حرف میزنم با همه ی اطرافیانم بداخلاقی میکنم نمیدونم چرا ایجوری شدم لطفا راهنمییم کتید بد جور حالم بده ممنون

سلام من 14 سالمه بیشتر علاعمو دارم شبا دیر خابم میبره و همش گریه میکنم قبل خاب

والاه من ۲۴سالمه..چند سالی هست از افسردگی رنج میبرم.تو این دوسال اخیر هم شدت گرفته..برای ازدواج ناموفقی که داشتم..حوصله ام به هیچی نمیکشه روزی ۱۳ ۱۴ساعت میخابم ولی باز خسته ام..فقط تنهایی میخام..ولی خانوادم درک نمیکنن و میگن تو تنبلی...از طرفی نمیخام برم دکتر چون میگن دیوانه هستی...نمیدونم چیکار کنم.فک کنم خودکشی بهترین راه هس برای‌من

سلام من 28 سالمه که حدودا دو سال پیش برام تشخیص فیبرومیالژی دادن.راستش دو سال پیش وقتی بهم گفتن باید برم پیش روان پزشک خندم گرفت.من اتفاقا دختر شادی بودم و گفتم خودم از پسش بر میام.اما الان حدودا یه ماهه که بشدت خلقم پایین اومده.عملکرد کاریم کم شده.علاقمو به همه چیز و همه کس از دست دادم و خیلی میخوابم و اشتهام به حد خیلی وحشتناکی زیاد شده.بیشتر اوقات هم احساس کرختی و بی حوصله بودن میکنم.راستش حتی توان اینو ندارم که برم دکتر.حوصله مشاورو اینجور چیزا رو ندارم.یه موضوعی که باعث شده خیلی خودمو بخاطر حالتهام سرزنش کنم اینه که من خودم روان شناسی خوندم.همش به خودم میگم تو چرا خودت اینجوری شدی.البته سرکارم خیلی ظاهر سازی میکنم که کسی متوجه حالتهام نشه ولی کلا روابط اجتماعیم کم شده تا کسی متوجه نشه.میترسم کسی متوجه بشه و موقعیت کاریمم به خطر بیفته.کارم به لحاظ روحی بهم فشار میاره چون من توو بیمارستان روان کار میکنم اما نمیخاوم کارمو از دست بدم.من قبلنا کارمو دوست داشتم.ولی این روزها خودمم خودمو نمیشناسم.

سلام من 27 سالمه 6 ماه بچم به دنیا اومده خیلی احساس تنهایی میکنم حس میکنم کسیو ندارم که باهاش درد و دل کنم شوهرمم ز زمانی که باردار شدم تا الان روز ب روز محبتش بهم کمتر شده دوس دارم از همه دور باشم به نظرم افسردگی گرفتم ولی همش مقاومت میکنم شوهرمم میگه مشاوره واسه ادم دیونه هاس هر وقت رفتی مشاوره برو خونه مامانت راهنماییم کنید

لطفاً علائم افسردگى برای بچه های 10 تا ۱۷ سال را هم بگویید

سلام من دختره ۱۷ساله هستم من همیشه دوست دارم تنها دوار خانواده وبا دوستام باشم مشکل زیادی دارم ترس وحشت دل هوره از بابام خوشم نمیاد یکی دوساله‌ی ازش بدم میاد با از اخلاقه شون خوشم نمی یاد همیشه باعث دل هوره من میشن الان یک ساله من همین طوریم از فامیلا مون خوشم نمی یاد زیاد درموردم حرف میزنن دوتا خواهر دارم بزگشونو خیلی دوست دارم ولی اون یکی وستی بهش اعتماد ندارم چون همیشه منو بد بخت کرده برام حتا اشک تمساح میریزه